یادی از شهدای دانشگاهی/ زبان گویا و نقاد، زیبایی دانشگاه/ حق دانشگاه بر گردن انقلاب/ ضرورت امید و اعتماد در عصر حاضر/ تأکید رهبری بر انقلاب ماندن یعنی ادامه داشتن راه / میزان تحقق اهداف انقلاب/ استقلال سیاسی بینظیر ایران / بیتأثیری تغییر حاکمیت امریکا در ادامه مسیر کشور/ خلل ناپذیر بودن اراده ملت در برابر همه قدرتها/ اجماع و اتفاق، عامل اصلی موفقیت ملت/ خاطرهای از تلاشها برای مقابله با موشک ضدتشعشع راداری/ ثابت کردن 73 فروند هواپیمای عراقی در عملیات والفجر 8/ امید، تلاش و ایستادگی، عامل موفقیت در جنگ/ افتخار توافق هستهای/ عدم تعلق موفقیت دولت به جناحی خاص/ مشورت با رهبری در همه مراحل هستهای/ تعهد دولت برای عمل به دستورات رهبری در مذاکرات هستهای/ جلسات مفصل در خصوص مذاکرات / موفقیت دولت در رفع ایرانهراسی/ عدم تجاوز ایران به سایر کشورها/ سیاستهای صحیح ایران در زمینه تحولات منطقه/ بسیجی بودن همه ملت در مواقع تهدید کشور/ دفاع از کشور، فرای حزب و جناح/ انشقاق، سبب تضعیف قدرت/ لزوم بالا بردن تحملها/ معنای انقلابی بودن / تغییر چهره ایران از کشور تهدید کننده صلح به کشور منادی صلح/ قدرت دولت در مذاکرات ناشی از قدرت و ملت / تثبیت شدن فعالیت هستهای ایران / وارد کردن کیک زرد به کشور برای اولین بار پس از انقلاب/ فروش محموله آب سنگین به دنیا/ تداوم تحقیق و توسعه هستهای و ساخت سانتریفیوژهای پیشرفته / فروش آزادانه نفت، ناشی از رفع تحریمها/ هزینهها و تحقیرهای فروش نفت در گذشته / آزادی فروش نفت به دنیا/ رفع همه تحریمها، به جز بانکها/ کاهش هزینه تبادلات مالی/ ضرورت مقابله با کارشکنیهای امریکا/ قانون ایسا/ اتفاق نظر در کشور در خصوص برخورد با نقض برجام/ عکسالعمل ایران به قانون ایسا/ اطمینان به دلواپسان برای دفاع از حقوق ملت/ گره نزدن رفع همه مشکلات به اجرای برجام / موفقیتهای اقتصادی دولت قبل از برجام / دستیابی به تورم تکرقمی/ انصاف در قضاوت درباره اقدامات دولت / افزایش صادرات غیرنفتی نسبت به واردات/ مقابله با رکود و بیکاری/ واریز پول به صندوق توسعه علیرغم کاهش قیمت نفت / معنای اقتصاد مقاومتی/ تورم 700درصدی ونزوئلا/ یأس پراکنی، عملی ضد انقلابی/ مشکل بیکاری علیرغم ایجاد 700 هزار شغل سالانه / مقایسه آمار اشتغال با دولت قبل / مشکل اشتغال بانوان و تحصیلکردهها/ امکانات محدود دولت / یأس پراکنی موجب فرار سرمایهدار/ ضرورت جذب سرمایه داخلی و خارجی/ اهمیت ورود فناوریهای نو برای مقابله با آلودگی هوا/ چهار اولویت آب، فاضلاب، محیطزیست و ریل/ انتقاد با بیان احسن/ نقد، حق دانشگاه/ اقدامات دولت در حوزه علم و فناوری/ صادرات شرکتهای دانشبنیان/ عدم رشد علم با ارائه مقاله/ اهمیت وحدت، اتحاد و لحن آرامتر/ پیشرفت کشور، آرمان همگانی
الحمدلله رب العالمین و صلی الله علی سیدنا و نبینا محمد و آله الطاهرین و صحبه المنتجبین
و لا تهنوا و لا تحزنوا و انتم الا علون ان کنتم مؤمنین
بسیار خوشحالم که برای چهارمین بار خداوند به من توفیق داد تا در روز شانزدهم آذر در خدمت شما باشم؛ در روز دانشجو، دانشگاه و حرکت عظیم ضد استبدادی و ضد استعماری که از همین دانشگاه توسط عزیزترین دانشجویان، شریعت رضوی، قندچی، بزرگ نیا آغاز شد و توانست پرچم ایستادگی و مقاومت را در دانشگاه تهران به اهتزاز در آورد، که البته این پرچم تعلق به همه جوانان، دانشجویان و عزیزانی داشت و دارد که حاضرند خود را فدای کشور، استقلال و آزادی بنمایند.
درود و سلام بر پیر روشن ضمیر و هادی ما امام(ره) عزیز و بزرگوارمان؛ درود سلام بر مرحوم آیت الله طالقانی؛ شهیدان عزیزمان، شهید مطهری و بهشتی، مرحوم مهندس بازرگان، دکتر علی شریعتی و همه بزرگانی چون شهید باهنر و مفتح و کسانی که از همین دانشگاهها به جبهۀ مبارزۀ در برابر متجاوزین شتافتند؛ شهید همتها، باکریها، زینالدینها، ستاریها، باباییها، صیاد شیرازیها و همه شهیدانی که از دانشگاهها و دانشگاه تهران در جبهههای مبارزه، ایستادگی و مقاومت کردند.
درود و سلام من بر همه دانشگاهیان ، دانشجویان و استادانی که در این سه سال و نیم از دولت تدبیر و امید حمایت کردند و درود سلام بر همه ملت بزرگ ایران، مقام معظم رهبری، حوزههای علمیه و همه مردم که آنچه دستاورد ما بوده در جایی است که همه با هم بوده ایم و دست به دست هم دادیم. اجماع همواره کارساز بود و گرهها را از پیش روی ما باز کرد.
از همه سخنان امروز که طیفهای مختلف دانشجویی با لحنهای مختلف بیان کردند، استفاده کردم، همه زیبا بود. از دانشگاه همین توقع وجود دارد. زیبایی دانشگاه به طلقت زبان ، زبان باز، گویا و نقاد است. ما هم روزی مثل شما دانشجوی همین دانشگاه بودیم؛ آن روزها معمولاً حرکت دانشجویی از دانشکده فنی دانشگاه تهران شروع میشد و در مرحله بعد دانشکده حقوق بود، که ما صف دوم بودیم، و بعد بقیه دانشکدهها این مسیر را ادامه میدادند. آن روزی که سراسر دانشگاه به شعار علیه استبداد و استعمار تبدیل میشد چقدر زیبا و با عظمت بود. دانشگاه پیشران و پیشتاز بوده، همانند حوزههای علمیه.
هم دانشگاه و هم حوزه و هم همه مردم حق بزرگی بر گردن ما دارند. انقلاب عظیم و بزرگ ما به سادگی به دست نیامده است. من به یاد ندارم و اگر هم کسی هست من نمیشناسم هیچ انقلابی برزگی را که از سال 1341 در کنار هم ایستادند و پشت سر امام(ره) مبارزه کردند و انقلاب را به پیروی رساندند و استقرار بخشیدند، در برابر تجاوز و دیگران ایستادگی و در برابر تحریم مقاومت کردند؛ من انقلابی پشیمان نمیشناسم.
انقلاب اسلامی فخر و افتخار ماست؛ همان طور که به ایران عزیز و سربلندمان افتخار میکنیم. من میخواهم از این نکته بحث خودم را آغاز کنم و به برخی از مسائلی که در اینجا شما دانشجویان عزیز بیان فرمودید اشارهای داشته باشم.
هیچ ضرورتی در عصر حاضر و مقطع فعلی برای ما مهم تر از امید و اعتماد در میان مردم نیست. شما بدانید، اگر امید به آینده از بین رفت دیگر سرمایهای نخواهیم داشت؛ هرچه کشور ما خوب باشد و هرچه موفقیت به دست آورده باشیم، باز تا نقطه مطلوب فاصله داریم. ما از فرهنگی استبدادی و استعماری گذر کردیم و میخواهیم به فرهنگی محمدی و علوی برسیم. بخش بزرگی از مسیر راه را پیموده ایم و بخشی هم باقی مانده است. اینکه رهبر معظم انقلاب تأکید بر انقلابی ماندن و بودن میکند، معنی اش این است که کار تمام نشده است. اگر کار تمام شده بود برای چه انقلابی باشیم، ما که به هدف و مقصود رسیده ایم. انقلاب یعنی تحولی بزرگ در جامعه برای آرمانهای بزرگ و بلند ملتی عزت خواه و عدالت جو. انقلاب برای این بوده است.
ما به همه اهداف انقلاب رسیده ایم؟ خیر، به همه نرسیده ایم ، اما به خیلی از اهداف انقلاب هم رسیده ایم. همین که شما در دانشگاه تهران همه نظرات خود را پشت بلندگو میگویید، این آثار انقلاب اسلامی است. کی این آزادی بود که دانشجویی در برابر رئیس اجرایی کشور آنچه را که میفهمد، مصلحت میداند و لازم میداند با صراحت لهجه بیان کند؟ همان که امیر المؤمنین فرمود انسان بتواند سخن خود را غیر متقطع و بدون اینکه دغدغه یا لکنت زبانی داشته باشد، صریح و آزاد بیان کند.
پس ما تا امروز به اهدافی تا امروز دست یافتهایم. من فکر نمیکنم استقلال سیاسیای که امروز ایران دارد نظیر آن را نه تنها در منطقه بلکه در کل دنیا دیده باشید. شما در انتخابات امریکا ببینید، آقایی انتخاب شده که چه سر و صدا و تزلزلی در ذهن سیاستمدارها در اروپا، شرق دنیا، آسیا و بخشهایی از قاره امریکا پدید آورده است. تنها کشوری که میگوید نه خوشحال و نه غم زده ایم، ایران است. حال آقایی انتخاب شده که انتخاب شده و هر برنامهای هم دارد معلوم خواهد شد، ما راه و مسیر خودمان را ادامه میدهیم. بله، او ممکن است دلش خیلی چیزها را بخواهد، دلش بخواهم برجام را تضعیف یا پاره بکند. مگر ملت ما میگذارد؟
امریکا نمیتواند تأثیرگذار در اراده ما باشد؛ امریکا نمیتواند در استقامت و ایستادگی این ملت تأثیرگذار باشد. مگر در جنگ تحمیلی توانستند؛ در جنگ تحمیلی همه پشت سر افلقیها آمدند. شرق، غرب، اروپا، امریکا، شوروی سابق آمدند. چه کسی نیامد؟ کشورهای مرتجع منطقه هم آمدند. مگر وسط جنگ به صدام افلقی میگ بیست و پنج، هواپیماهای مختلف غربی و شرقی، میراژ اف وان نداند؟ مگر سوپر اتانداری را که نمیتوانستند بدهند، اجاره ندادند؟ که کار کم سابقه یا بی سابقهای در جنگها بود. مگر موشک زمین به زمین به او ندادند. مگر تمام ابزار سلاح شیمیایی از همین اروپا در اختیار صدام قرار نگرفت؟
دنیایی در برابر ما ایستاد. چطور موفق شدیم؟ در اجماع و اتفاق است که ما در برابر توطئههای عظیم و بزرگ به پیروزی میرسیم. اینها سیستمی آورده بودند که هم روی هواپیماهای سوخو و هم میراژ بسته بودند که موشکهای ضد تشعشع راداری بود و دو سال ما را گرفتار کرده بودند؛ یعنی ما به محض اینکه میرفتیم سیستم خودمان را روشن کنیم، موشک به رادار ما میزدند. از شصت کیلومتری این موشک را پرتاب میکردند به وسط رادار میخورد و دیگر نمیتوانستیم کاری کنیم. سیستم دفاع موشکی ما باید رادار هدایت میشد.
از همین دانشگاه شریف و تهران و همین متخصصین و افسران لایق، شهید ستاری و باباییها - نوارهای آن وجود دارد که در آینده شاید پیاده و بخش شود - شاید حدود دو ماه تا سه ماه هر شب جلسه داشتیم که در برابر این موشک ضد تشعشع راداری باید چه کنیم. سه ماه کار کردیم، همه به نتیجهای رسیدیم، اما مطمئن نبودیم که آیا این راهکار نتیجه میدهد یا نه. این راهکار را در عملیات والفجر هشت امتحان کردیم. میدانید در عملیات والفجر هشت بیشترین هواپیماهای عراقی را ساقط کردیم؛ هفتاد و سه فروند هواپیمای عراقی تا اواخر فروردین. البته عملیات والفجر هشت در 22 بهمن شروع شده بود، حدود هفتاد و سه فروند هواپیمای عراقی زدیم و هیچ یک از موشکهای ضد تشعشع راداری کارگر نشد؛ تا جایی که امریکاییها و شوروی سابق اعلام کردند که کشوری خارجی به کمک ایران آمده است، شایعه کرده بودند که مثلاً چینیها سیستمی آورده اند. در حالی که هیچ کشوری به ما کمک نکرد.
چه کسی به ما کمک کرد؟ دانشجویان، استادان، صاحب نظران ما، تلاش، استقامت، ایستادگی و امید ما به آینده کمک کرد و همه دست به دست هم دادیم و توانستیم در جنگ موفقیت به دست بیاوریم و دنیا را به شکست بکشانیم؛ بسیج قهرمان، سپاه دلاور، ارتش قدرتمند، نیروی انتظامی، عشایر، مردم و همه در کنار هم آمدند؛ از دانش آموز گرفته تا دانشجو و کارگر همه در کنار هم آمدند و ما توانستیم آن پیروی را به دست بیاوریم.
ما امروز با امید از همه مشکلاتمان به حول و قوه الهی عبور خواهم کرد. روزهای بسیار سختی را در این سه سال گذراندیم و به حول و قوه الهی ملت ما با هدایت رهبری ، وحدت و اجماع نظر بقیه مشکلات را هم پشت سر خواهد گذاشت.
من میخواهم به افتخاری که برای ملت ماست همه توجه داشته باشیم. به اعتراف همه کشورها، حتی آنهایی که دشمن سرسخت ما هستند، هیچ کشوی نبوده که بتواند در عرض دو سه سال یا بیست سی ماه در برابر قدرتهای بزرگ جهانی از حقوق ملت خودش به خوبی دفاع کند و پرونده را از شورای امنیت سازمان ملل خارج کند. این برای جناح و حزب نیست.
بعضی از امور، مسائل جناحی و حزبی است وممکن است برخی را بگوییم برای دولتی خاص است. موفقیتهای ما برای دولت نیست، بلکه برای ملت و رهبران ایران است [تشویق حضار]
ما هیچ قدمی در مسئله برجام برنداشتیم، مگر آنکه با مقام معظم رهبری مشورت کردیم [تشویق حضار]، جلسه گذاشتیم و نامههای مکتوب ایشان ونامه هایی که به من خطاب کرده و دستوری که من روی نامههای ایشان دادم وجود دارد. هیچ نامهای نبوده که ایشان بنویسد و من دستور قاطع ندهم که عین آنچه ایشان گفته باید اجرا شود.
البته ممکن است صدی که مورد نظر ما بوده در مقام عمل جایی کم و کسر آورده ایم، اما مبنا بر این بوده که دستورات ایشان اجرا شود. خدا را گواه میگیرم روزی شد که ایشان در موردی دستوری داد، من هم خدمت ایشان گفتم خیلی مشکل است، ایشان گفتند که به خدا توکل کنید و جلو بروید. من تیم را خواستم، آقای دکتر ظریف، عراقچی و.... خارج بودند که من خواستم به تهران آمدند و برای آنها توضیح دادم که باید این گونه عمل کنیم و اینها هم نظر مقام معظم رهبری است؛ آنها گفتند اگر این طور است و دستور چنین است، مذاکرات تمام میشود، میرویم اینها را منتقل میکنیم و مذاکره تمام میشود.
حدود دو سه ساعت صحبت کردیم، وقتی بلند شدند به آنها گفتم به خداوند مطمئن باشید و آقا هم فرمودند به خدا توکل کنید، ما از این مشکل عبور خواهیم کرد، تردید نکنید. با ایمان قوی بروید و ادامه دهید. نکاتی را که ایشان در آن نامه فرموده بود به حول وقوه الهی اجرا و عمل کردیم. چه باعث شد ؟ امید به آینده و اجماع کنار هم. شما میدانید تصمیماتی که راجع به مسائل مذاکراتی اتخاذ میشد، بعضی از موارد ساعتها خدمت مقام معظم رهبری جلسه تشکیل میشد. این را میگویم که شما از تاریخ کشور و روند مطلع باشید. البته روزی همه اینها در زمان خودش به طور طبیعی منتشر خواهد شد.
ما چه چیزی میخواستیم؟ امریکاییها و صهیونیست در رأس و دیگران هم بودند، میخواستند ایران هراسی را در همه دنیا جا بیندازند و بگویند ایران خطر برای منطقه، امنیت و ثبات است؛ برای کشورهای منطقه، اروپا و صلح جهانی خطرناک است. پرونده ما را ذیل فصل هفت در شورای امنیت برده بودند بر مبنای اینکه ایران صلح و امنیت جهانی را به خطر انداخته است.
هدف این بود ما به دنیا بگوییم امریکا و صهیونیست دروغ میگویند و ایران خطر دنیا نیست؛ اگر امروز خطری برای دنیا وجود دارد از طرف خود اینها، امریکا و صهیونیسم، و دنباله روان آنها هستند. ایران برای کسی خطر نیست. آن روزی که شوروی به هم ریخت و تجزیه شد، اگر کسی میخواست منفعت جویانه فکر کند فرصت نبود که برویم و بر این کشورهای کوچکی که تازه ایجاد شده بود مسلط شویم؟ آیا ما دنبال این کار رفتیم؟ این یک فرصت بود. آن روز که عراق به هم ریخت و به اصطلاح ائتلاف سی کشور برای آزادی کویت به عراق حمله کردند، عراق آن همه با ما دشمنی کرده بود، آن وقت فرصت نبود که به عراق حمله کنیم و سوء استفاده کنیم؟ آیا ما سوء استفاده کردیم؟
ملت، کشور و حکومت ما متجاوز نیست؛ البته از حق خودش دفاع میکند و اگر کسی بخواهد چشم طمع به کشور ما داشته باشد کل ملت ما با قاطعیت میایستد و اگر روزی خطر باشد ما همه بسیجی هستیم. بسیج گروه خاصی نیست؛ [تشویق حضار ] بر مبنای اصل 151 قانون اساسی - شما این اصل را بخوانید - میگوید: دولت موظف است به همه افراد ملت را آموزش نظامی دهد و آنها را برای دفاع از کشور آماده کند. همه ملت ما بسیجی هستند. اگر روزی خطر بخواهد این کشور را تهدید کند، همه جوانهای ما بسیج میشوند؛ آن وقت دیگر جناح، حزب، این دانشگاه و آن دانشگاه، این طایفه و آن طایفه و این قوم و آن قوم نداریم. بحث ملی است. بحث جناحی نیست. از کشورمان دفاع خواهیم کرد.
تمام افتخارات، پیروزی و موفقیت ما از یکپارچگی ما بود. هر جا انشقاق پیدا کنیم، از هم جدا شویم و رو در روی هم بایستیم. قدرتمان را تضعیف کرده ایم.
باید تحمل مان را بالا ببریم؛ از بندهای که به عنوان خادم و منتخب مردم هستم تا همه حضار این جلسه، دانشجویان و همه جوانان. افکار و سلیقههای ما یکی نیست، اما در آرمانهای بلند آرمان ما یکی است و در اهداف بلند ملی اهداف ما یکی است. در حفظ انقلاب، نظام ، تبعیت رهبری و حفظ از کشور و تمامیت ارضی همه نظر واحد داریم. مگر میشود کسی ایرانی و انقلابی باشد، انقلاب را دیده باشد و این همه خون شهدا، بزرگان و فداکاری را دیده باشد و از کشورش دفاع نکند؟
ما باید از کشور و انقلابمان دفاع کنیم و باید همه انقلابی باشیم. انقلابی به این معناست که مسیری را که از 1341 شروع و انتخاب کردیم و در 22 بهمن همه ملت ما با هم به موفقیت رسید و در دوازده فرودین سال 1351 به آن عنوان نظام جمهوری اسلامی رأی دادیم، آن راه و مسیر را ادامه میدهیم . البته اخلاق، استقامت، ایستادگی، یکپارچه بودن و انسجام جزو انقلاب ماست. همه باید بایستیم و امید به آینده داشته باشیم.
ما چه کار کردیم؛ گفتیم ایران هراسی دروغ است و قطعنامههای سازمان ملل ظلم به ملت و کشور ماست و این قطعنامهها غیرقانونی و حتی برخلاف منشور است. ما ثابت کردیم که ایران تهدید نیست و در خود سازمان ملل، همان شورای امنیتی که گفته بود ایران تهدید است، گفت باید در زمینه صلح آمیز هستهای و فعالیتهای صلح آمیز همه کشورها به ایران کمک کنند. در قطعنامه 2231 به صراحت آمده؛ عنوان قطعنامه عوض شد؛ آن تهدید بود و این تبدیل شد به اینکه ایران باید در مسیر صلح آمیز خودش حرکت کند. این کار چه کسی بود؟ همه ملت. اگر شما ملت ایستادگی نکرده بودید مگر وزارت خارجه ما به تنهایی میتوانست؟ اگر رهبری انقلاب حمایت، تأیید و هدایت نکرده بود و مجلس رأی نداده بود و همه با هم نبودیم، میتوانستیم؟
اصلاً قدرت ما در مذاکره با دیگران از ملت نشئت میگیرد. اگر دنیا بداند این رئیس جمهوری که با آنها صحبت میکند – حالا هر کسی که مقام رئیسجمهور در کشور دارد - نماینده کل ملت است و همه ملت از او حمایت میکنند، با قدرت میتواند با طرف مقابل صحبت کند و اگر این طور نباشد، یعنی حامی ندارد و خودش هست با یک حزب و گروه، معلوم است که ناتوان است و نمیتواند حرفش را به کرسی بنشاند.
ما چه کار کردیم؟ در این حرکت ملی و بزرگ که این مسئله جناحی نیست و ربطی به جناحی خاص ندارد، کاری کردیم که فعالیت هستهای ما در ایران که آنها میگفتند خلاف قانون و قطعنامه و تحریم شده است و هرکاری ایران میکند ممنوع است، امروز آن را به جایی رساندیم که به راحتی کیک زرد از خارج وارد کشور میکنیم.
برای اینکه جوانهای عزیز بدانند، ما بعد از انقلاب نتوانستیم یک گرم کیک زرد وارد کشور کنیم. قبل از انقلاب مقداری از افریقای جنوبی گرفته بودیم و در داخل هم معادنی داریم و میتوانیم کیک زرد تولید کنیم ولی در حد و رقمی، اما تلاش کردیم از خارج بیاوریم و نشد. الان طبق توافقی که در دو هفته پیش صورت گرفت، قرار است که نهصد تن کیک زرد وارد کنیم. این موفقیتی بزرگ برای انرژی هستهای ماست و کار عظیمی شده است. اینکه به ما میگفتند شما آب سنگین تولید میکنید خلاف قانون و غلط است و همه حرفهایی که خودشان مستحق بودند به ما میزدند، امروز ما آب سنگین را به دنیا میفروشیم. محموله اول را به امریکا و محموله دوم را به روسیه فروختیم. کار بزرگ و عظیمی انجام گرفته است. الان در مسئله اراک بدانید اراک modify خواهد شد و راکتوری است.
رآکتوری که به مراتب از راکتور، اینها مسائلی است که دکتر صالحی باید نکات فنی آن را توضیح بدهد. البته هنوز ما در مسیر راه هستیم. الان چارچوب رآکتور آینده اراک مورد توافق قرار گرفته و دارد اجرایی و عملیاتی میشود. ما چیزی از دست ندادیم. البته آنها این را
میخواستند، اولش میگفتند 10 الی 20 سانتریفیوژ بیشتر نداشته باشید، بعد هم میخواستند تحقیق و توسعه را ممنوع کنند. اگر ایران میپذیرفت واقعاً خسارت بزرگی برای کشور بود. ما تحقیق و توسعهمان را داریم ادامه میدهیم. ما IR8 مان الان دارد کار میکند. این IR8 که قبلا ساخته بودیم و هنوز راه نیفتاده بو د، بعد از برجام اولین کاری که کردیم تزریق به IR8 بود. این IR8 الان فعال است و ما داریم مراحل بعدی آن را طی میکنیم.
حالا یکی از دوستان گفت که تحریم ترک بر نداشته. فرض بگیریم ترک برنداشته؛ من از شما میپرسم، الان در شرایطی هستیم که آزاد هستیم نفتمان را هرچه خواستیم بفروشیم؟ جملهای را یکی از دوستان عزیز فرمود که قشنگ نبود، در این مقطعی که وزیر نفت ما در اجلاس اوپک واقعاً کار بزرگی کرد. در واقع ما حقمان را پس گرفتیم حق ما بوده.
قبل از توافق برجام، پارسال 26 دی ماه بود که اجرایی شد، البته 970 هزار و در روزهای آخر حدود یک میلیون و خردهای بشکه نفت خام
میتوانستیم صادر کنیم. حالا این نفت خام دو میلیون و سیصد هزار بشکه شده است. این خوب است یا بد؟ الان که کشور قادر است طبق ارادة خودش هر مقدار که نظام مصلحت میداند نفت را تولید و به هر کشوری که بخواهد صادر کند. آن موقع که نمیتوانستیم به هر کشوری صادر کنیم. به ما گفته بودند به این چند کشور بدهید، اروپا و افریقا که
نمیخرید. چند تا کشور آسیایی بودند؛ آنها هم این گونه نبود که از ما با پول نقد بخرند، میگفتند نفتی که ما از شما میخریم، نصفش با پول ملی خودمان در حساب ما باشد، نصفش در یک حساب دیگر به یورو باشد. تازه آن نصف دیگری که به یورو یا پول ملی خودشان بود، وقتی
میخواستیم از آنها بگیریم، بین 10 تا 20 درصد از ما کارمزد میگرفتند برای اینکه پول را نقل و انتقال بدهند.
الان ما آزاد هستیم نفت را به همه بفروشیم. این خوب است یا بد؟ الان ما آزادیم نفتمان را به اروپا و افریقا و امریکای لاتین بفروشیم. من خدمت شما بگویم تمام کشورهای دوست ما، از کشورهای امریکای لاتین گرفته تا آسیایی و افریقایی، هر که به ما میرسد از برجام خوشحال است، به دلیل اینکه الان میتوانند با ما معامله کنند. میتوانند با ما تبادل داشته باشند. صادرات و واردات داشته باشیم.
من به شما بگویم، در مسئلة تحریم جز در مسئلة بانکی، که حالا اشاره میکنم، بقیة تحریمها به طور کامل و صد در صد برداشته شده است.
در مسئلة بانکها، ما الان با بانکهای کوچک دنیا کار میکنیم. الان اگر بخواهیم چیزی را صادر میکنیم یا چیزی را وارد میکنیم. در دوران تحریم ما مجبور بودیم با صرافیها کار کنیم که خطراتی هم در آن بود. میبایست هزینة بالایی هم پرداخت میکردیم. الان این هزینه پرداخت نمیشود و ما داریم با بانکهای کوچک و متوسط کار میکنیم.
تعدادی از بانکها هستند که میترسند. البته این نکتة درستی است. طرف ما 6 کشور هستند که بعضی هایشان با ما دوست هستند، با بعضی-ها نسبتاً رابطة خوب داریم، امریکا هم که جزء این 1+5 هست، خصم و دشمن ما هست. ما که تردیدی در این مسئله نداریم. امریکاییها تا جایی که بتوانند میخواهند به ما فشار بیاورند. این را تردید نکنید. ما باید مقاومت و ایستادگی کنیم. باید راه حلش را پیدا کنیم و راه حلش را هم پیدا میکنیم. آنها ممکن است تخلف کنند و تخلف هم میکنند. مورد اخیرش همین قانون داماتو یا ISA هست که تخلف است و خلاف برجام دارند آن را انجام میدهند.
این دو حالت دارد: اگر این موردی که کنگره الان تصویب کرده، اجرایی بشود، نقض فاحش و صریح برجام است و با عکس العمل بسیار تند ما مواجه خواهد شد.
بدانید که در مسئلة برخورد با نقض برجام نظر واحد در کشور هست و هیچ اختلاف نظری بین دولت و مجلس و... نیست. و نظراتی که مقام معظم رهبری دارند هم که سر جای خودش هست، تمام قوا زیر نظر ایشان دارند فعالیت میکنند؛ هیچ تردیدی نداشته باشید.
اما، اگر رئیس جمهور امریکا همین را امضا کند و بعد تعلیق کند، رئیس جمهور امضا میکند بعداً Wave میکند، یعنی در مقام عمل این را بلا اثر میکند، حتی این مقدار را هم ما تخلف از برجام میدانیم. در برابر همین مقدار هم ان شاء الله عکسالعمل نشان خواهیم داد.
ان شاء الله فردا که چهار شنبه هست برای جلسة نظارت بر برجام همه را دعوت کردهایم و بحث ما اساساً همین است که عکس العمل را مشخص میکنیم و ان شاء الله به حول و قوة الهی اعلام میکنیم. شما تردید در این نکنید، من به دوستان بسیار خوب و انقلابیام عرض می-کنم که نگران و دلواپس نباشند. [تشویق حضار]
حتماً از حقوق ملت دفاع خواهیم کرد و حتماً برای آرمانهای
آیندهمان با همة توان ایستادگی میکنیم.
من خواهش میکنم در نقدی که نسبت به دولت میفرمایید، اصل نقد خیلی خوب است؛ نقد کنید، انتقاد کنید، اما همه دقت کنیم آن جملاتی که به کار میبریم درست و دقیق باشد. چون همه ما به هر حال مسلمان، ایرانی و انقلابی هستیم. همة ما میدانیم دروغ حرام است. چیزی نباید غیر واقعی باشد.
اینکه گفته میشود دولت امیدش به برجام بود، من از شما میپرسم؛ در سال 92 که هنوز برجامی نبود که ما نتوانستیم تورم را یک قدم پایین بیاوریم یا توانستیم؟ [تشویق حضار]
به هر حال در مورد تورم، این مرکز آمار، این بانک مرکزی، هرچه که آمار هست را نگاه کنید.
[صحبت یکی از حضار] حالا شما توجه کنید، وقتی شما فرمایشتان را فرمودید من گوش کردم و گوش محض بودم، استفاده کردم. شما هم توجه بفرمایید.
من میگویم که در پایان 92 و اول 93، تورم 45 به 35 تبدیل شد یا نه؟ کاهش پیدا کرد. نرخ رشد تورم را دارم میگویم. بعد در سال بعد به مردم قول دادیم که این 35 را 25 درصد میکنیم که این به جای 25 به 15 درصد رسید. کاهش پیدا کرد یا نه؟
بعد به مردم قول دادیم گفتیم تلاش میکنیم تا سال 96 تورم را تک رقمی کنیم؛ حالا بعضی از دوستان دانشگاهی و بعضی از اساتید به من نامه نوشته بودند که چرا این قول را دادید؟ این شدنی نیست. در سال 96 تورم تک رقمی نمیشود. گفتم حالا محاسبات ما این بوده، تلاشمان را هم میکنیم. اگر نشد از مردم عذرخواهی میکنیم و میگوییم نشد. ما در سال 95، از خرداد امسال تورم را تک رقمی کردهایم.
من میخواهم بگویم این روند را ما از ابتدای دولت شروع کردیم. ببینید، ما نباید کار یکدیگر را که تخطئه کنیم. شما اگر یک کار خوب کردید، ما باید بگوییم این کار شما خوب بوده. اگر دیگری هم کار خوب کرد، همین طور. اساس انصاف و اخلاقی این است که بگوییم این کار خوب است اما بهتر از این هم میشده، این جوری میکردید بهتر بود.
ببینید، برای اولین بار در 60 سال گذشته، در سال گذشته صادرات غیرنفتی بر واردات پیشی گرفت. [تشویق حضار] این را آقا هم در سخنرانی عیدشان فرمودند که دستاورد خوبی است که دولت توانسته است به دست بیاورد. امسال هم تا اینجا همین گونه است، هفت ماه اول هم همین گونه است، ان شاء الله تا اخر هم همین گونه خواهد بود که صادرات غیر نفتی ما بیشتر از واردات ماست.
این دستاورد هست یا نیست؟ شما میگویید رکود و بیکاری. این حرف درست است. ما از رکود عمیقی رنج میبریم. این حرف صحیح است. اما من از شما میپرسم، در سالهای 91 و 92 که رشد ما منفی بود، شما میدانید؛ در 91، منفی 8/6 بود، در 92 هم منفی 9/1 نزدیک 2 بود. یعنی در این دو سال حدود 9 درصد منفی بود. در سال 93 رشد ما 3 بود. پس ما در سال 93 از رکود عبور کردیم و به رشد 3 درصد رسیدیم. در سال 94 به خاطر کاهش قیمت نفت دچار تنگنای بسیار زیادی شدیم.
من این را یک بار دیگر در سخنرانیام گفتم، تمام کشورهای تولیدکنندة نفت در سال 94 و امسال از ذخایرشان استفاده کردند؛ از روسیه گرفته تا قطر، عربستان، کویت، عراق، همه، حالا کشورهایی مثل ونزوئلا که وضعشان خیلی بدتر است و شرایط بسیار سختی دارند. همه از ذخیره استفاده کردند. ما هم در سال 94 و هم در سال 95، پارسال 20 درصد، امسال هم 20 درصد، از درآمد نفتیمان را به صندوق توسعه ریخیتم.
اصلاً معنای اقتصاد مقاومتی همین است. اقتصاد مقاومتی معنایش این است که اقتصاد را جوری بسازیم که در شرایط فشار و سخت بتوانیم راه اقتصادیمان را پیش ببریم.
در ونزوئلا که چند ماه پیش بودم، البته خودشان میگفتند تورم ما 485 درصد است، سفارت ما میگفت 700 درصد است. حالا 400 درصد، 700 درصد یا هرچه ببینید چه تورم سختی به خاطر همین قیمت نفت بر آنها تحمیل شده. ما در همین شرایط توانستیم تورم را کاهش بدهیم. ما نباید کار صحیح و خوب را فراموش کنیم، باید آن را بگوییم.
چرا من اینها را میگویم؟ میخواهم بگویم امید به آینده اصل است. شما اگر این امید را از بین ببرید؛ یعنی فردی، رسانه یا روزنامه یا فضای مجازی یا حقیقی باشد، حالا هرچه میخواهد باشد، اگر امید [نباشد]، یعنی مردم بگویند فایدهای ندارد، هر دولتی هر شعاری میدهد و هر صحبتی دارد، همین جور - به قول بعضیها - بدبختیهای ما ادامه پیدا میکند. اینکه خلاف انقلاب است. اینکه خلاف نظام و پیشرفت نظام است.
بله، ما مشکل داریم، من قبول دارم. حق با شماست، در مسئله بیکاری ما مشکل داریم. اما در این سالها، هر سال آمار بانک مرکزی را نگاه کنید، بیش از 700 هزار شغل جدید درست کردیم؛ هم پارسال و هم امسال. البته ورودی به کارخیلی بیشتر است. یک میلیون و دویست هزار ورودی داریم. 500 هزار هم بیکاری بالا میرود. ضمن اینکه داریم شغل درست میکنیم، آمار بیکاری ما هم بالا میرود. برای اینکه ورودی ما با جذب ما یکی نیست.
من از شما میپرسم، ما که در این سه سال هر سال حدود 700 هزار شغل درست کردهایم، در 5 سال قبل از آن، 6-7 سال قبل از آن آمار را ببینید که در سالهای قبل اشتغال خالص ما تقریباً صفر بوده. 12 هزار، 14 هزار شغل؛ اشتغال خالص میگویم؛ این 700 هزار هم که گفتم اشتغال خالص را میگویم.
ما یک قدم خوب در مسئلة اشتغال برداشتیم، اما فاصله داریم. شما درست میگویید در مورد بانوان ما؛ جویای کار ما که یک میلیون و دویست هزار نفر است، 65 درصد خانمها هستند؛ یعنی دخترهای تحصیل کرده که از دانشگاه فارغالتحصیل میشوند و جویای کار هستند.
درست است، بار سنگینی بر دوش ماست. حالا باید چه کار بکنیم؟ من کلمات آخرم هست، خواهش میکنم از تمام دانشجویان، اساتید و محققین، شما قطع بدانید که دولت به تنهایی نمیتواند، حالا هر دولتی باشد، چون امکاناتمان محدود است. کل بودجة ما، حالا امسال که نسبتاً بودجهای با رقم درشت به مجلس دادیم 320 هزار میلیارد تومان است. چیزی نیست، رقمی نیست. بودجة عمرانی امسال نسبت به قبل (سال 91) که مثلاً 10 الی 11 هزار میلیارد بوده، امسال بودجة عمرانی 62 هزار میلیارد تومان است. اما باز هم 62 هزار میلیارد تومان در برابر این کشور عظیم و بزرگ چیزی نیست.
دولت از این به بعد نمیتواند دولت سرمایه گذار باشد. دولت ما از این به بعد باید دولت انتظامگر، هدایت کننده و ناظر باشد. ما باید سرمایة مردم را بیاوریم و کسب کنیم؛ هرچه ما بگوییم اوضاع خراب است، سرمایه دار فرار میکند.
ما باید اول سرمایة داخلی مان را جذب کنیم، بعد هم سرمایة خارجی را بیاوریم. ما الان برای نفت و گازمان، 200 میلیارد تومان سرمایه نیاز داریم. از کجا میآید؟ دولت که ندارد. توان دولت محدود است. بخش خصوصی داخلی ما باید بیاید؛ ایرانیهای خارج از کشور یا خارجیها، هرفردی فرقی نمیکند. آنچه برای ما مهم است آوردن سرمایه و تکنولوژی است.
ما الان چرا در هوای آلوده گرفتار شدهایم؟ تکنولوژی میخواهیم. برای ماشین، سوخت و بنزین، موتور سیکلت، تمام وسایل گرم کنندة ما، تمام نیروگاههای ما و همه اینها که به نوعی آلودگی درست میکنند. باید آلودگی از بین برود. والا تا وارونگی هوا اتفاق میافتد، یعنی باد نیست و حرکت هوا نیست و هوا سرد میشود، مشکل پیدا میکنیم، ناچاریم مدرسه تعطیل کنیم که این هم درمان درد نیست.
در بودجة امسال که در مجلس هم اعلام کردم، چهار ویژگی مهم برای بودجة سال 96 اعلام کردم، که ان شاء الله 10 هزار میلیارد تومان برای این چهار موضوع خواهیم گذاشت: مسئلة آب، که امروز مشکل بزرگ تقریباً در همة استان هاست حالا چند استان را استثناء کنیم در همة استانها مشکل آب داریم؛ حتی گاهی برای آب خوردن. مسئلة فاضلاب که مشکل بزرگی است، مخصوصاً در بعضی از شهرهایی که نزدیک دریا هستند در شمال و جنوب که خیلی ما مشکل داریم. این کار دوم است. مسئلة سوم، محیط زیست است که باید برای محیط زیست سرمایه گذاری کنیم. و مسئلة چهارم، ریل است.
برای این چهار موضوع 10 هزار میلیارد تومان اختصاص دادیم.
الان در بودجهای هم که به مجلس دادیم جدول آن هم تقدیم مجلس شورای اسلامی شده، برای اینکه بتوانیم این مشکلات را حل کنیم.
حالا برای حل مشکل، دانشگاه هم باید نقاد باشد، باید از ما انتقاد کنید، از رئیس جمهور انتقاد کنید، البته با بیان احسن، همان طور که قرآن
میگوید، با بهترین بیان انتقاد بفرمایید. از بقیه قوا هم از نظر من انتقاد کنید [تشویق حضار]
نقد حق شماست، دانشجو باید نقاد باشد، من هم حال و هوای دانشجویی را میدانم. به هر حال من هم یک دورهای دانشجو بودهام
میدانم، دورة بسیار خوبی هست، واقعاً، یکی از ویژگیهای آن هم همین است. بیان کردن و نقد کردن. از آن طرف هم به ما راه حل بدهید؛ از آن طرف هم به ما کمک کنید.
علم و دانش و فناوری هم بارش بر دوش شماست؛ دانشگاهها، مراکز تحقیقاتی، پردیسها، اینها باید در علم و فنآوری پیش بروند. در علم و فناوری وضع ما خوب است. معاونت علمی و فناوری ما قدمهای خوبی در این چند سال برداشته. براساس آماری که پارسال داشتیم، در آمد همین شرکتهای دانش بنیان 15 هزار میلیارد تومان بود، امسال به من گزارش دادند تا پایان سال 20 هزار میلیارد تومان خواهد بود. صادرات شرکتهای دانش بنیان ما به خارج که بیشتر بیوتکنولوژی هست در سال 91، یک میلیون دلار بوده، امسال 52 میلیون دلار خواهد بود.
ببینید، علم و دانشی که ما میگوییم فقط با مقاله نیست. من به شورای انقلاب فرهنگی گفتم که یک آئین نامهای را تصویب کنند که دارند تنظیم میکنند. اینکه ما میگوییم رشد فقط با مقاله درست نمیشود. حالا مقاله خوب باشد، بد باشد، دقیق باشد یا نباشد، به حرف و حدیثها هم دربارة مقالات کار ندارم، فرض میگیریم همه هم دقیق و خوب باشد، تنها با مقاله درست نمیشود. در قدمهای بعدی باید اختراعاتی انجام دهیم، بعد باید فناوری را تجاری سازی کنیم، صادرات دانش بنیان ما از یک میلیون به 52 میلیون میرسد به معنی رشد است و یکی از
شاخصهاست. در این زمینه باید حرکت کنیم و در این زمینه بیشترین کمک را دانشگاهها میتوانند انجام بدهند.
خواهش من این است: وحدت و اتحاد؛ اشکال ندارد نظرات ما مختلف داشته باشیم، لحنها را کمی آرام تر و اخلاقی تر کنیم؛ در عین حال از دولت نقد کنید، از شخص رئیس جمهور هم نقد کنید، هیچ اشکال ندارد، باید هم این کار بشود. بدون نقد ما پیش نمیرویم. اما در عین حال بدانید یک وظیفة بزرگ دانشگاهها هم بار سنگینی است بر دوش همة ما برای پیشرفت کشور. یک آرمان بزرگ برای همة ما ایران توسعه یافته است؛ همانی که در چشم انداز 20 ساله مقام معظم رهبری هم تأکید کردند و فرمودند این چشم انداز بعد از قانون اساسی مهمترین سیاست ماست.
ایران باید کشوری توسعه یافته شود. در این راه همه باید تلاش و کوشش کنیم؛ مخصوصاً دانشگاهها. نکاتی را هم که بیان فرمودید من در اینجا تأکید میکنم به وزرای محترم علوم، بهداشت و درمان و آموزش پزشکی و بقیة دوستانی که از دفتر هستند، آن نکاتی را که ما باید انجام دهیم و نقدی است که ما باید دنبال کنیم، ان شاء الله دنبال کنند.
امیدوارم روز به روز بتوانیم برای پیشرفت ایران عزیزمان موفق و پیروز باشیم.
والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته