ده شب سخنرانی رئیس‌جمهور در سال 1348 در کرج/ روند سفرهای استانی/ استقبال مردم، نشانه توجه مردم به نظام/ دوستی با پدر نماینده ولی فقیه، آقای حسینی/ اغتنام نزدیکی بین مسئولین و علمای استان/ ناراحتی مردم از اختلاف بین مسئولین کشور/ البرز، ایران کوچک/ راحتی‌ها و نگرانی‌های زندگی در دنیای امروز/ کاهش مشکلات زندگی با علم و فناوری/ افزایش نگرانی‌ها نسبت به هویت، فرهنگ و امنیت در دنیای امروز/ مشکل آلودگی هوا، از معضلات زندگی صنعتی/ خاطره‌ای از برچیدن خانه‌های شناور روی سد کرج/ لطمات عده‌ای به محیط زیست و آب آشامیدنی مردم برای تفرج خود/ نگرانی‌های روز افزون محیط زیست/ تشکر از وزارت جهادکشاورزی برای اجرای طرح‌ها طبق برنامه/ ضرورت مدرن سازی کشاورزی با توجه به کمبود آتب/ اقدام دولت برای تغییر سوخت نیروگاه‌ها/ افزایش تولید گاز/ تحقیرهای ناشی از وابستگی کشور به گاز کشور همسایه/ هزینه‌ها و تحقیرهای انتقال پول در شرایط تحریم/ برنامه‌ها و مقاومت دولت برای رفع تحریم/ ضرورت استفاده از عقل به جای مثبت در برخی مواقع/ ناممکن بودن رفع تحریم‌ها از نظر برخی مقامات کشور/ خط قرمز رئیس‌جمهور در مذاکرات، لغو قطعنامه‌های شورای امنیت/ اذعان همه دنیا به پیروزی ایران در مذاکرات هسته‌ای/ پیچیدگی بسیار مذاکرات/ تصور بسیاری درخصوص عدم حل مسئله PMD/ تحقق هرامری به شرط استفاده از ابزار و قدرت لازم و حمایت مردم/ خاطره‌ای از ناممکن بودن پیروزی انقلاب در نظر برخی افراد/ خاطره‌ای از نفوذ آمریکا در کشور پیش از انقلاب/ اراده و اتحاد ملت، عامل پیروزی در انقلاب/ مقاومت همه ملت، عامل رفع تحریم‌ها/ حمایت ملت، موجب پیروزی هسته‌ای/ انتخاب راه پیشرفت کشور از سوی ملت/ بهبود شرایط کشور نسبت به سال‌های قبل/ خیانت شکستن امید و نشاط ملت/ بهبود شرایط جذب سرمایه پس از برجام/ رشد اقتصادی کشورهای شمال ایران/ ضرورت حفظ احترام سرمایه‌دار/ اهمیت استفاده از سرمایه‌های خارجی با توجه به کمبود کشور/ اهمیت کسب بازارهای جدید برای فروش محصولات/ درون‌زا و برون‌گرایی اقتصاد مقاومتی/ تمام سیاست‌های دولت منطبق با اقصاد مقاومتی/ ایجاد و عزت و رفاه با رونق اقتصادی/ سه اصل نجات دهنده کشور/ برنامه‌های دولت برای توسعه استان/ آمایش استان/ تصویب نقشه جامع گردشگری استان
بسم الله الرحمن الرحیمن
الحمدلله رب العالمین و صلی الله علی سیدنا و نبینا محمد و آله الطیبین الطاهرین و صحبه المنتجبین
السلام علیک یا ابا عبدالله و علی الارواح التی حلت بفنائک
سلام و درود وتحیّت همه ما به محضر سالار شهیدان و اصحاب و یاران آن حضرت و سلام و درود بر همه آنهایی که راه ابا عبدالله الحسین(ع) را برگزیدند و انتخاب کردند و امروز هم عاشقانه همان مسیر و همان راه را طی می‌کنند.
امشب برای من شبی به یاد ماندنی است، از این نظر که دوره اول سفرهای استانی دولت یازدهم به آن صورتی که با دوستان طراحی کرده بودیم، به مقصد و دیاری رسیدیم که برای من بسیار عزیز است؛ نه تنها به خاطر نقش تأثیرگذار این استان برای کشور و حداقل چهارده استان کشور، بلکه به خاطر رابطه و انس قدیمی که من با این شهرستان دارم. اولین بار در سال 1348 به مدت ده شب در کرج سخنرانی می‌کردم و در سال‌های بعد هم به مناسبت‌های مختلف قبل و بعد از انقلاب با مردم این شهر و دیار انس داشتم و دارم.
خداوند این چنین مقدر کرد که سفرهای استانی ما در دی 1392 از خوزستان آغاز بشود، و در آبان 1395 هم در استان البرز این دور بسیار مبارک به اتمام برسد. البته همزمان به سبک دیگری سفرهای استانی را شروع کرده‌ایم که باز هم چند روز پیش از خوزستان شروع شده است و ان‌شاءالله باز هم در فرصت‌های آینده به محضر مردم این دیار و استان خواهیم رسید.
از مردم این استان و شهرستان کرج بسیار متشکر هستم به خاطر استقبال و حضور بسیار صمیمانه امروزشان در خیابان‌ها و ورزشگاه، در جمع نخبگان، در جلسه توسعه استان و امشب که در محضر و خدمت شما عزیزان هستیم.
این تواضع، مهربانی و وفاداری مردم به خاطر انقلاب، نظام و کشور است و ان‌شاءالله حسن ظن مردم ادامه داشته باشد که ما را به عنوان خادمان این نظام و کشور و خودشان می‌دانند و خواهند داشت. همه افتخار و تلاش ما بر این است که بتوانیم نسبت به این مرز و بوم و این مردم ادای دین کنیم. ما به عنوان امانت دار هستیم و امیدواریم این امانت را آن طور که خداوند متعال می‌خواهد و خواست مردم است ان‌شاءالله انجام بدهیم.
از نماینده ولی فقیه در استان حضرت آقای حسینی هم سپاسگزارم که در سال‌های قبل از انقلاب در تهران با پدر ایشان انس بسیار نزدیکی داشتیم و برای ایشان هم امشب طلب رحمت و مغفرت بیشتر می‌کنیم که فرد خدوم و بسیار خوش بیان در سخنرانی‌ها بودند و به طور طبیعی در تهران در ایام مختلف در مجالس و محافل هم منبری بودیم. ان‌شاءالله مردم این استان بتوانند از وجود همه علما و فضلا و بزرگان به خوبی استفاده کنند. این قرابت و نزدیکی بین استاندار و نماینده ولی فقیه و بقیه مسئولین و نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی و مجلس خبرگان رهبری و همه عزیزان بسیار مغتنم است.
هر چقدر ما همدل‌تر و نزدیک‌تر و همفکرتر باشیم کارمان سریع‌تر پیش می‌رود. مردم هم همین را از ما می‌خواهند. اگر خدای ناکرده دعوا و نزاع و اختلاف و فاصله بین ما ایجاد بشود مردم رنج می‌برند. مردم اصلاً خوشحال نیستند که بین مسئولین و مقامات و حتی بین احزاب و جناح‌ها اختلاف باشد. اشکالی ندارد که احزاب و جناح‌های مختلف و رقابت سالم داشته باشیم، این طبیعت دموکراسی و مردم سالاری است اما فاصله و نزاع و انشقاق را نه خداوند متعال راضی است و نه مردم ما خواهان آن هستند. الحمدالله خداوند نعمت‌های بسیار بزرگی را بر ما ارزانی داشته است و باید قدردان این نعمت بزرگ باشیم که شما می‌بینید در استان البرز اقوام مختلف با گویش‌های مختلف و طوایف مختلف حضور دارند. همان طور که رهبر معظم انقلاب فرمودند اینجا ایران کوچک است و بحمدالله در این استان امنیت و انسجام هست که جای شکر گزاری دارد.
در دنیای امروز هم زندگی آسان شده است و هم نگرانی بیشتر شده است. حالا این دو چرا با هم و در کنار هم قرار گرفته است؟ زندگی ما آسان‌‌تر شده است؛ مثلاً اگر میکروفن نبود چقدر باید داد می‌زدیم تا صدای ما به گوش جمعیت برسد البته ما سال‌ها بدون بلندگو صحبت کرده‌ایم، آن وقت جوان بودیم و می‌توانستیم داد بزنیم، اما الان خیلی سخت شده است. همه وسایل رفاهی که صنعت و توسعه و تکنولوژی و فناوری و علم و دانش برای ما ارزانی داشته است، برای ما خیلی راحتی-ها را فراهم کرده است.
30 سال پیش چه کسی فکر می‌کرد که ما از هر کجا با یک وسیله کوچکی در جیبمان به نام موبایل و تبلت و ... بتوانیم با دنیا و با مردم، اقوام و دوستان حرف بزنیم و صحبت کنیم و عکس و پیام بفرستیم. چه کسی فکر می‌کرد؟ اصلاً در مخیله کسی نمی‌آمد که چنین تحولاتی صورت بگیرد. علم و تکنولوژی مشکلات را خیلی کم کرد. شما با هواپیما و قطار سفر می‌روید و امروز قطارهای سریع السیر چقدر زندگی مردم را آسان کرده است. قطاری که 450 تا 500 کیلومتر را در ساعت طی می‌کند. ما در یکی از کشورها 500 کیلومتر بین دو شهر را با قطار در یک ساعت طی کردیم.
این وسایل زندگی را آسان کرده است. اما همزمان نگرانی‌ها هم هر روز بیشتر می‌شود؛ نگران هویت، فرهنگ، امنیت، اعتماد و خیلی مسایل و مشکلات جدیدی که در دنیا به وجود آمده است. هویت‌ها و فرهنگ‌های ملی، مذاهب و افکار همه اینها در دنیای امروز بیش از سابق در معرض خطر قرار گرفته‌اند. همین مسئله محیط زیست و آلودگی هوا، از چه زمانی این حرف‌ها بود؟ اصلاً آلودگی هوا وجود نداشت، آن زمانی که دجله و فرات به فروانی آب داشت و غورها پر از آب بود. ریزگردی از عراق نمی‌آمد، اصلاً اتومبیلی نبود، موتورسیکلتی نبود، این وسایلی که امروزه گرما ایجاد می‌کنند و صنعت را به حرکت درمی‌آورند اصلاً وجود نداشت. موتورها هم که بر مبنای اسب هستند، مثلاً می‌گویند چند اسب بخار، معیار همان اسب و چهارپایان و شرایط زندگی آن دوره و آن زمان بود.
زندگی سخت‌تر بود اما نگرانی‌ای به نام آلودگی هوا وجود نداشت؛ از جمله این همه آلودگی زیست محیطی که به مصوبه شورای عالی امنیت ملی اشاره کردند که اساس آن مصوبه به خاطر خطراتی بود که سلامت آب شرب مردم تهران را تهدید می‌کرد. من خیلی وقت پیش به همین سد کرج آمدم و دیدم که روی دریاچه سد کرج پر از خانه‌های شناور است. هرکسی با هر نفوذی که داشته بود یک خانه شناور روی این دریاچه درست کرده بود، آخر هفته می‌آمد در این خانه‌هایی که روی آب بود با خانواده‌اش تفریح می‌کرد و فاضلاب و ... به داخل دریاچه‌ای می-آمد که آب خوردن مردم بود.
وقتی ما مبارزه با این مسئله را شروع کردیم، افراد ذی نفوذی به من تلفن کردند که این کار را نکنید، زندگی ما را بر هم نزنید. گفتند مگر یکی از خانه‌ها متعلق به شما نیست؟ گفتم بله، یکی از آن خانه‌ها هم متعلق به بنده است. من خودم بالای سر کار آمدم و با جرثقیل اینها را بیرون آوردیم. واقعاً انسان دچار حیرت می‌شد. عده‌ای برای تنعم و تفرج خودشان به سلامت و آب آشامیدنی مردم، چه کرج و چه تهران فرقی نمی‌کند، لطمه می‌زدند و این طوری از نعمت خداوند سوء استفاده می‌کردند.
به هر حال شرایط، شرایطی است که امروز محیط زیست یکی از نگرانی‌های همه ما شده است. جمعیت در حال افزایش است. جمعیت زیاد هم قدرت و نعمت است. در عین حال شما باید زمین کشاورزی را توسعه بدهید یا باید با فناوری روز از زمین استفاده بیشتری کنید. حالا در ایران آب و هوای ما به گونه‌ای است که چند کاشت زیاد نداریم. در بعضی از مناطق داریم. من در تایلند از نخست وزیر این کشور سؤال کردم که شما برای برنج در اینجا چند کاشت دارید؟ گفت 4 کاشت. در بعضی مناطق 3 و در بعضی مناطق 4 کاشت داریم؛ یعنی در سال چهار بار از زمین استفاده می‌کنند. به هر حال شرایط و آب و هوای آنها با ما متفاوت است.
اگر می‌خواهیم کشور را اداره کنیم به یک حرکت بزرگ نیاز داریم. من از وزارت جهاد کشاورزی تشکر می‌کنم که جزو وزارتخانه‌هایی بوده که طبق برنامه‌ای که از روز اول با آنها صحبت کردیم و جلساتی که با معاونین این وزارتخانه داشتیم و بعد هم در جلساتی که من به وزارتخانه رفتم و با آنها صحبت کردم، طبق آن برنامه پیش رفته‌اند و بحمدالله امروز داریم به سمت خود اتکایی حرکت می‌کنیم و شیوه‌های نوین به خوبی به کار گرفته می‌شود.
ما برای آب راهی نداریم جز اینکه کشاورزی را مدرن کنیم. ما با این خشکسالی که داریم و با این شرایط آب و هوایی که داریم باید به طرز صحیح از آب استفاده و بهره‌برداری کنیم. شاید این دولت بیشترین تلاش را برای آب انجام داده است. دوستان متخصص آمار و ارقام را در اختیار مردم قرار بدهند، مقدار سرمایه‌گذاری که دولت یازدهم برای آب در ایران کرده است فکر نمی‌کنم در هیچ دولتی انجام شده باشد. هیچ دولتی در این حد برای آب سرمایه‌گذاری نکرده است.
کار بسیار بزرگی این دولت برای محیط زیست انجام داده است. اما در عین حال هنوز هم تا نقطه مطلوب خیلی عقب هستیم. معمولاً ما در نیروگاه‌ها در طول سال از گاز استفاده می‌کنیم جز دو یا سه ماه در زمستان که مشکل پیدا می‌کنیم، ولی برای کرج به وزارت نفت دستور دادم که نیروگاه منتظر القائم در زمستان هم از سوخت مایع استفاده نکند؛ به خاطر مشکلاتی که از نظر زیست محیطی این کلان شهر دارد. به اراک هم که رفتیم چنین دستوری به وزارت نفت داده شد، به خاطر مشکلاتی که آن‌جا داشتند. البته تا سال آینده به طور کامل از این مشکل رها می-شویم. مقدار گاز ما در وسعتی خواهد بود که ان‌شاءالله همه اینها را تأمین می‌کنیم و اضافه هم خواهیم داشت واقعاً کار و تلاش عزت می‌آورد، تولید عزت می‌آورد.
نکته‌ای هست که نمی‌خواهم در جلسه‌ای این چنین بیان کنم که ما از یک کشور همسایه در زمستان گاز می‌گرفتیم و چه رفتارهایی می‌کرد با دولت‌های قبل و حتی سال اول دولت ما با چه لحنی حرف می‌زدند. چون می‌دیدند که ما به گاز نیاز داریم. من در سال 92 به آقای مهندس زنگنه گفتم به هر قیمتی هست شما باید ما را در گاز بی نیاز کنید. برای همین است که می‌گوییم عزت با زبان نیست، در عمل باید به عزت برسیم.
اینجا آقای بهمنی تشریف دارند و می‌دانند ما در شرایط تحریم به خاطر اینکه پولی را جا به جا کنیم ناچار بودیم با برخی از دولت‌هایی کار کنیم که در حدی نیستند که بخواهیم نامشان را ببریم؛ به خاطر مشکلات و تحریم و فشاری که بر ما وارد می‌کردند، تاجر، صادرکننده و واردکننده ما ناچار بود به صرافی که خیلی او را نمی‌شناخت ریسک کند و پولش را بدهد. و گاهی اوقات این پول می‌رفت و نمی‌توانست کاری انجام بدهد. واقعاً این عزت برای مردم است.
البته تحریم را که ظالمانه بر ما تحمیل کرده بودند، این حرف درست است. آنها به ما ظلم کردند، جنگ را هم به ما تحمیل کردند و ظلم کردند. چه کردیم؟ برنامه‌ریزی کردیم، تلاش کردیم، عملیات‌هایی طراحی شد که در ابتدا اصلاً به ذهن نمی‌آمد که بتوانیم موفق شویم، ولی اگر انجام نمی‌دادیم آنها چه می‌کردند؟ نه خوزستان بلکه تا تهران هم جلو می‌آمدند. ایستادیم و مقاومت کردیم. هر زمانی ابزار خاص خودش را می‌خواهد. اینکه آدم فکر کند همیشه با مشت می‌شود کار را پیش برد، نه همیشه این طور نیست، زمانی باید عقل شریف را به کار انداخت. باید درست برنامه‌ریزی کرد، باید از اهرم‌های سیاست بین‌الملل استفاده کرد.
ما در اوایل دولت با عده‌ای از سران کشور در جلسه‌ای بودیم، بحث برجام و توافق هسته‌ای و ... بود. یکی از عزیزان در آن جلسه به من گفت شما فکر می‌کنید در این مذاکرات بتوانیم تحریم سازمان ملل را هم از بین ببریم؟ گفتم حتماً. تعجب کرد و گفت واقعاً شما این طور فکر می‌کنید؟ گفتم این خط قرمز من است. آقای دکتر ظریف و آقای دکتر عراقچی می‌دانند. من از روز اول با آنها شرط کردم و گفتم خط قرمز من در این مذاکرات این است که باید قطعنامه‌های شورای امنیت لغو بشود، و الاّ من زیر بار هیچ توافقی نخواهم رفت. در آن جلسه وزیر امور خارجه ما گفت واقعاً این خط قرمز شما است؟ گفت فکر می‌کنید که می‌شود؟ گفتم ما باید این کار را بکنیم.
کار عظیمی در تاریخ شده است. حالا نگاه نکنید که بعضی‌ها مسئله را درست لمس نمی‌کنند. شما در هر کجای دنیا بروید و با هر کشوری صحبت کنید، دوست و دشمن می‌دانند که ملت ایران و رهبری در توافق هسته‌ای چه کار عظیمی را انجام داده است. همه حتی رژیم نامشروع صهیونیستی که با ما دشمن‌ترین است، از آنها هم بپرسید که بدتر می‌گویند ایران سر همه کلاه گذاشته است، با لحن بدتری حرف می‌زنند. ولی شما به هر کشوری که بگویید، کسی نیست که بگوید سر ایران کلاه گذاشته‌اند. بعضی‌ها انگار از غرب می‌ترسیدند، می‌گفتند مگر ما می‌توانیم با غربی‌ها حرف بزنیم و پیروز شویم؟ ما برویم و روبه‌روی شش قدرت بزرگ و کشور خصمی مانند امریکا بنشینیم، مگر می‌توانیم مذاکره کنیم؟ مگر می‌توانیم پیروز شویم؟
این مذاکرات پیچیده و در هم تنیده که یک طرف آن حقوقی بود، یک طرف دیگر فنی بود، یک طرف سیاسی بود، یک طرف دیگر اقتصادی بود، مگر می‌شود اینها را به ثمر رساند؟
من در خاطراتم نوشته‌ام. مسئولین بزرگ کشور در این مملکت به خود من گفتند این خیال نادرستی است که شما فکر می‌کنید می‌شود قطعنامه‌ها را لغو کرد. ما لغو کردیم. از بسیاری از کارشناسان ما بپرسید، می‌گفتند هرچیزی که بشود اما PMD حل نمی‌شود؛ یعنی اینکه یک روز شورای حکام و آژانس بین المللی بگویند که ما چهارده سال اشتباه کرده-ایم. اصلاً چنین چیزی امکان ندارد. تازه ما را در منگنه گذاشته‌اند، مگر ما را رها می‌کنند، مگر می‌شود؟!
همه کاری شدنی است، اگر ما از همه ابزار لازم و از همه قدرت لازم، از اندیشه و حمایت مردم استفاده کنیم. در انقلاب چطور پیروز شدیم، مگر می‌شد؟ مگر کسی باور می‌کرد؟ آن روز که امام (ره) می‌گفت ما باید بر استبداد و استعمار پیروز شویم، کسی باور نمی‌کرد. یکی از سیاسیون معروف به نوفل لوشاتو آمده بود، بعد از نماز مغرب و عشاء معمولاً امام(ره) بحث‌های مفصل با افراد انجام می‌داد. رفته بود با امام (ره) صحبت کرده بود. البته اوایلی بود که امام(ره) به پاریس آمده بود، شاید یک یا دو هفته‌ای گذشته بود. بعد آمد این طرف آن باغی که درخت سیب بود و امام (ره) معمولاً زیر آن درخت می‌نشست و سخنرانی می‌کرد. آن طرف کوچه برای امام (ره) خانه‌ای گرفته بودند، ما هم این طرف در همین ساختمان شب می‌خوابیدیم. موقع شام بود که آمد، عده‌ای از دوستان از جمله حاج احمد آقا هم بودند، ایشان هم آمد که شام بخورد، کنار دست من نشسته بود، گفت من به امام (ره) گفتم این قدر روی اینکه شاه حتماً باید برود تا من به ایران برگردم ایستادگی نکن. اصلاً شدنی نیست. بعد گفت من به امام (ره) گفتم شاه برود معنایش این است که امریکا از ایران برود. مگر ما می‌توانیم این کار را بکنیم و بگوییم امریکا از ایران برود؟! من به او گفتم نظر امام(ره) همین است که هم شاه برود و هم امریکا برود. گفت شما بروید امام(ره) را راضی کنید، مگر می‌شود امریکا را بیرون کرد؟
بعضی‌ها باور نمی‌کردند امریکایی که بر همه کشور مسلط بود، برود. من بعد از انقلاب به خاطر مسئولیتی که داشتم به برخی از پادگان‌ها می‌رفتم. وقتی می‌گفتیم در برخی از انبارها را باز کنید طرف جرئت نمی‌کرد، می‌گفت اینجا را نمی‌شود باز کرد. هیچ ایرانی تا حالا وارد آن نشده است. دست امریکایی‌ها بود. می‌گفتیم باز کنید. می‌خواهیم برویم داخل. امریکایی‌ها در کشور ما بر حکومت ما حاکم بودند و در رژیم گذشته استقلال واقعی سیاسی وجود نداشت.
ما چطور توانستیم در انقلاب پیروز شویم؟ امام (ره) چطور پیروز شد؟ به خاطر اینکه یک اراده ملی و جمعی همه پشت سر امام (ره) اتخاذ کردیم. یک ملت به میدان آمد. شما بدانید اگر یک ملت همه متحد به صحنه بیایند پیروز می‌شویم؛ در هر مسئله‌ای که باشد پیروز می‌شویم. در جنگ تحمیلی اگر همه ملت نمی‌آمد مگر می‌توانستیم کاری کنیم؟ مگر می‌توانستیم پیروز شویم؟ همه ملت آمدند و ما پیروز شدیم. در مقاومت در برابر تحریم همه ملت ایستاد، والاّ ما می‌شکستیم. اینکه آقای ترامپ در سخنرانی خود به دولت فعلی امریکا حمله می‌کند و می‌گوید شما در مذاکرات هسته‌ای به ایران قدرت دادید. ایرانی که نزدیک بود از بین برود و باید مقداری فشار را اضافه می‌کردیم. البته او در این تحلیل اشتباه می‌کند، چون اگر فشار را زیاد هم می‌کردند ایران از بین نمی‌رفت. ملت ما چگونه ایستاد؟ برای اینکه وقتی یک ملت واحد و مقاوم توانست در برابر فشار بایستد. در مذاکرات هسته‌ای چطور پیروز شدیم؟ چون یک ملت پشت سر دولت قرار گرفت. چون رهبری از این مذاکرات حمایت کرد. والاّ شدنی نبود.
چه می‌خواهم بگویم؟ می‌خواهم بگویم آنچه من می‌فهمم این است که امروز ملت ایران برای پیشرفت این کشور تصمیم گرفته است و ما حتماً در این راه پیروز می‌شویم. ملت تصمیم گرفته است. اگر دیگرانی هم که نقشی دارند بیایند و کمک کنند زودتر به مقصود می‌رسیم. دانشگاه‌ها و تریبون‌ها و رسانه‌ها بیایند. احزاب بیایند، همه بیایند و کمک کنند ولی اگر هم نیایند، من قاطعم و می‌دانم که این ملت این راه را انتخاب کرده است؛ راه پیشرفت کشور و حرکت به سمت تعالی و رونق کشور.
حالا بینی و بین الله ما در سال 95 خیلی مشکل داریم، من هم می-دانم، اما آیا شرایط ما از سال 94 بهتر نیست؟ از 93 بهتر نیست؟ از 92 بهتر نیست؟ شرایط ما از 91 بهتر نیست؟ شرایط اقتصادی ما در سال 91 چگونه بود؟ رشد ما منفی بود، امروز رشد ما مثبت است. امروز یک حرکت، نشاط و امید وجود دارد. امید مردم همه چیز را درست می‌کند.
من بارها بر این نکته تأکید کردم، آنهایی که می‌خواهند امید مردم را بشکنند خداوند از آنها نگذرد، دارند به این مملکت خیانت بزرگی می‌کنند، آنهایی که می‌خواهند امید و نشاط مردم را بشکنند. بله، ما مشکل داریم. مشکل را باید حل کنیم. باید دست به دست هم بدهیم. الان آقای استاندار گفتند جذب سرمایه خارجی در سال 92 چقدر بوده و در سال 95 چقدر است. 26 میلیون در سال 92 و الان هم 510 میلیون در سال 95؛ یعنی 26 به 510؛ این واقعیت، واقعیت کشور ماست. هر استاندری که نزد من می‌آید، به او می‌گویم که بعد از برجام شرایط استان چه شده است؟ یکی یکی توضیح می‌دهند. که بعد از برجام چه تحولی درست شده است. ما راه درست را رفته‌ایم. ملت ما راه درست را انتخاب کرد. امروز راه ما پیشرفت است. اقتصاد را باید متحول کنیم. چطور دیگران پیشرفت می‌کردند؟ آیا ما کمتر از دیگران هستیم. الان نمی‌خواهم نام ببرم سه، چهار، پنج کشور در شمال ایران اینهایی که کشورهای جدید‌اند با تک تک رؤسای آنها صحبت کرده‌ام سه چهار سال است که اینها رشد هشت درصد دارند. چرا ما نداشته باشیم؟ چرا نتوانستیم؟ نمی‌خواهم بگویم آسان است، خیلی سخت است خیلی مشکل است، ولی چرا نتوانستیم؟ دست به دست هم بدهیم حرکت کنیم مردم را تشویق کنیم، کار آفرین را تشویق کنیم. والله بالله سرمایه مقدس است سرمایه را نجس نکنیم.
سرمایه‌دار باید در جامعه ما محترم باشد. هرکس که طبق قانون دارد از سرمایه‌اش استفاده می‌کند. سرمایه دار و تاجر است، بله خذ من اموالهم صدقه مالیاتش را هم باید بدهد اما نه اینکه با یک لحن دیگر [بگوئیم] و با یک چشم دیگر نگاه کنیم. تشویق کنیم، سرمایه داخلی را جذب کنیم. البته که اول سرمایه داخلی و بعد سرمایه خارجی را جذب کنیم. چرا جذب نکنیم؟ برای چه؟ اکنون در همین قرارداد اخیر شرکت‌های خارجی حدود پنج (800/4) میلیارد سرمایه‌گذاری می‌کنند. خب سرمایه‌گذاری نکنند؟ اگر ما داریم خودمان بیائیم سرمایه‌گذاری کنیم اهلاً و سهلاً. اگر نداریم استفاده نکنیم؟ چه کسی این را گفته است؟ شما اگر واکسن نداشته باشی از خارج استفاده نمی‌کنی؟ یا نه دلار و یورو و اینها که به درد من نمی‌خورد، فقط ریال به درد من می‌خورد. خیلی خوب اگر ریال می‌خواهی، پس چگونه می‌خواهی تجارت بین‌الملل کنی؟ آنها هم نیاز به ریال ما دارند، ما هم ممکن است نیاز به یورو آنها داشته باشیم. بگوییم نه ما به خارجی کاری نداریم. خیلی خوب، می‌خواهی نفت را به چه کسی بفروشی؟ می‌خواهی گاز و پتروشیمی را به چه کسی بفروشی؟
ما باید محصولات صنایع خود را بفروشیم. این حرف درست است که اگر می‌خواهیم رونق اقتصادی درست کنیم باید در کنارش بازار درست کنیم، والاّ جنس در انبار می‌ماند؛ حال این بازار یا داخلی است یا خارجی. الان در قراردادهای جدیدی که داریم با خارجی‌ها می‌بندیم یک شرطش این است که سی درصد محصول باید صادر شود. الان در همه خودروهایی که داریم با کشورهای دیگر قرارداد می‌بندیم، سی درصد این خودروها باید صادر شود. شما بدانید تا جنسی صادر نشود کیفیتش درست نمی‌شود. کیفیت جنس با صادرات درست می‌شود. دنیای امروز دنیای رقابت است.
می‌خواهم بر این نکته تأکید کنم که مردم البرز، مردم ایران، امروز ملت ایران تصمیم درستی اتخاذ کرده، رونق اقتصادی، اقتصاد مقاومتی، درون‌زا بودن و برون‌گرا بودن. یعنی از همه توان داخلی استفاده کنیم و به بازار جهانی نگاه کنیم؛ یعنی همه این سیاست‌هایی را که در اقتصاد مقاومتی آمده نعل به نعل پیاده کنیم.
حرف دولت غیر از سیاست مقاومتی نیست همه حرف‌ها و سخنرانی‌های من را از دوران تبلیغات انتخاباتی تا امروز کنار هم بچینید، سیاست‌های اقتصاد مقاومتی را هم کنار آن بگذارید اگر جایی با هم در تضاد بود حق با آنهایی است که دولت را تخریب می‌کنند. والاّ مسیر ما مسیر درستی است. مسیر ملت ما درست است اشتغال؛ همین رونق اقتصادی درست می‌شود عزت با رونق اقتصادی درست می‌شود، رفاه اجتماعی و معیشت مردم با رونق اقتصادی درست می‌شود. اقتصاد را باید به حرکت درآوریم البته در کنار اقتصاد باید به فرهنگ توجه کنیم. همین که مقام معظم رهبری امروز صبح فرمود؛ اقتصاد، علم و فناوری، انسجام و وحدت این سه اصلی است که ایشان در سخنرانی امروزشان تأکید کردند. با همین درست است، اقتصاد، علم و فناوری، وحدت و انسجام همین سه اصل می‌تواند ما را نجات دهد دین ما هم ما را به علم دعوت کرد، دعوت به کار کرد، دعوت به اقتصاد کرد، دعوت به وحدت کرد، اربعین امام حسین (ع) ما را به همین دعوت کرد، اهل بیت هم ما را به همین دعوت کرده‌اند.
البرز بزرگ با این همه نعمت‌هایی که خداوند به استان داده دولت کار خودش را می‌کند. ما ان‌شاءالله مسئله قطار تهران - کرج را که باید چهار خطه شود تا اینکه مردم راحت رفت و آمد کنند. این قطار چهار خطه را وزیر راه آقای دکتر آخوندی که آقای استاندار و بقیه دوستان هم بودند به ما قول داد که تا پایان امسال این کار را انجام خواهد داد. این کاری است که می‌تواند استان را متحول کند. گازکشی که وزارت نفت به ما قول داده در روستاها و شهرها تا پایان این دولت آن را انجام دهد. آمایش این استان را آقای استاندار دنبال کنند. این حرف درست است که ما نقشه جامع می‌خواهیم برای استان، آمایش می‌خواهیم. شما اگر به سازمان برنامه و بودجه داده‌اید، دنبال کنید، آقای دکتر نوبخت این را دنبال کند؛ برای استان مسئلة مهمی است است.
ما در شورای عالی انقلاب فرهنگی دو آمایش را در این ماه‌های اخیر تصویب کردیم که بسیار مهم بود. یکی آمایش برای آموزش پزشکی و بخش پزشکی و دیگری آمایش در بخش آموزش عالی که البته دانشگاه آزاد را هم موظف کردیم به زودی طرحش را بیاورد تا تصویب کنیم. ما باید با برنامه کشور را حرکت دهیم.
این استان استعدادهای بسیار زیادی دارد. اینجا می‌تواند مرکز تحقیقات دارویی کشور باشد. اینجا به دلیل مؤسساتی که از گذشته دارد و تلاش‌هایی که شده می‌تواند برای کشور مرکزیت باشد. ما باید نقشه جامع گردشگری را برای این استان تصویب کنیم. خانم دکتر احمدی پور این را دنبال کنند، مسئله گردشگری برای این استان بسیار حائز اهمیت است، می‌تواند اشتغال درست کند، می‌تواند در زندگی مردم تحول درست کند.
همه طرح‌ها و پروژه‌هایی را هم که در این سفر به شما قول دادیم و امشب اعلام شد، ان‌شاءالله به حول و قوة الهی با همه توان‌مان در سال جاری و سال آینده اجرایی و عملیاتی خواهد شد. هم آقای استاندار و هم نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی قول‌ها را دنبال کنند؛ نماینده ولی فقیه هم همین طور، ان‌شاءالله طبق وعده و قولی که به مردم داده‌ایم بتوانیم قدمی برای مردم غیور و بزرگوار استان البرز برداریم.
والسلام علیکم و رحمه الله وبرکاته