توانایی مضاعف دولت در سایه سرمایه اجتماعی/ رساندن تورم بالای 40درصد به 16 درصد چیزی شبیه یک معجزه/ رشد اقتصاد کشور/ بهبود معیشت مردم/ سرمایه اجتماعی،بزرگترین سرمایه دولت/ جناح خادم جناح برتر/ ارزش اعتقاد به رای مردم/ سستی در مسیر خواست و مطالبه مردم ،به شابه آسیب به اعتماد عمومی و سرمایه اجتماعی/ مذاکرات هسته ای/ حمایت 80درصدی مردم از مذاکرات هسته ای/ اتحاد و وحدت در جامعه/ دولت یازدهم، دولت آشتی/ رشد و توسعه، مستلزم رابطه با دیگر کشورها/ رشد منفی یعنی کاهش ثروت مردم/ تجارت بین المللی یکی از راه‌های توسعه/ عدم تحقیق توسعه با انزوا/ جایگاه بی نظیر ایران در دنیا/ جایگاه ایران در توسعه تجارت/ جایگاه علمی ایران در دنیا/ ایران همواره منشأ خیر و برکت برای شریت / روابط ایران با همسایگان/ بازی برد – برد در همه زمینه‌ها و عرصه‌ها/ توسعه گردشگری و لزوم ارتباط با همسایگان/ ارتباط با کشورهای همسایه و مسئولیت استانداران استان‌های مرزی/ روابط ایران و دولت‌های همسایه در دولت یازدهم/ توسعه روابط با کشورهای همسایه در تمام ابعاد و عرصه‌ها/ سلامت و پزشکی/ ارتباط راهبردی با برخی کشورها/ ضرورت استفاده از نخبگان محلی برای توسعه استان‌ها و رابطه با کشورهای همسایه/ ارتباط و تماس سفرا با نخبگان کشورها/ واگذاری برخی امور به استانداران/ حرکت به سوی وابستگی کمتر استان‌ها به مرکز در تصمیم گیری‌ها/ واگذاری امور اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی به مردم/ واگذاری هر چه بیشتر امور به مردم/ انتخابات مجلس شورای اسلامی و خبرگان رهبری
بسم الله الرحمن الرحیم
الحمدلله رب العالمین و صلی الله علی سیدنا و نبینا محمد و آله الطاهرین و صحبه المنتجبین
بسیار خوشحالم که توفیق یافتم در این جمع بسیار مبارک، با حضور استانداران محترم سراسر کشور و رؤسای نمایندگی‌های جمهوری اسلامی ایران در کشورهای همسایه که دستور جلسة بسیار خوبی را برای تحرک اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی با کشورهای همجوار دارند، [شرکت نمایم].
دولت یازدهم از آغاز شروع به کار مصمّم شد در زمینة اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی وعدههایی را که به مردم در انتخابات داده بود، که در واقع با رأی مردم، مصوب ملت ایران بود، در زمینههای مختلف هم برنامهریزی کند و هم در زمینة اجرا از تمام توان خود استفاده کند.
البته این دولت معتقد است که توان دولت در سایة سرمایة اجتماعی خواهد بود. این دولت باید بتواند افکار عمومی مردم و همکاری مردم را جذب و جلب کند که ما معتقدیم تاکنون این چنین بوده و مردم در همة صحنهها حضور داشتهاند و با همة وجود از دولت حمایت کردهاند. من هیچ تردیدی ندارم تمام موفقیتهای دولت در سایة همکاری و حضور مردم در صحنه و حمایتهای مقام معظم رهبری بوده است. اگر عنایت حق را نداشتیم و اگر این سرمایهها را نداشتیم، نمیتوانستیم به توفیقی که مد نظر است برسیم.
برخی اقدامات و تصمیمات دولت
امروز مرکز آمار کشور اعلام کرد: تورم دوازده ماهه به 2/15درصد رسیده که در راستای همان وعدهای است که ما برای سال 1393 به مردم داده بودیم/ این بود که تلاش کنیم تورم را به 25درصد برسانیم. این آماری که میگویم مربوط به بهمنماه امسال است. امروز تورم بالای 40درصد را به زیر 16درصد رساندهایم. این کار دولت از لحاظ اقتصادی بر اساس آنچه بسیاری از صاحب‌نظران خارجی و داخلی، حضوری گفته یا کتبی به من نوشتهاند، شبیه یک معجزه است.
این معجزه ملت ایران است. دولت خادم مردم است. مردم ایران در این یک سال و چند ماه که حدود یک سال و نیم از عمر این دولت گذشته، کاری که انجام دادهاند کار بسیار عظیم و بزرگی بوده است. همان‌طور که میدانید رشد اقتصادی در سال 1391 و 1392 در مجموع منهای نه (9-) بود، چه کسی فکر میکرد این رقم را در دو سال بتوانیم به رشد مثبت برسانیم؟ رشد شش ماهة اول امسال ما نسبت به شش ماهة سال گذشته 4درصد است که تا پایان سال هم آنچه پیشبینی می‌شود رشد مثبت است. حال ممکن است در مجموع کل سال کمتر از چهاردرصد باشد ولی رشد مثبت است. وعدهای که ما به مردم داده بودیم بهبود معیشت مردم بود. و این که مردم بتوانند زندگی راحتتری داشته باشند و کشور در مسیر رشد و توسعه قرار بگیرد و البته یک توسعة جامع و همهجانبه [داشته باشند.]
سرمایه اجتماعی دولت
سرمایة اجتماعی بزرگترین سرمایة ماست. من به همة استانداران محترم یک بار دیگر اینجا اعلام میکنم: تمام مسئولین اجرایی که زیر نظر شما هستند، این جناح و آن جناح، این حزب و آن حزب فرقی نمیکند هر جناحی بیشتر به ملت خدمت کند از نظر ما جناح برتر است. عنوان و مارک، این و آن، الف و ب برای ما مطرح نیست. ما حق نداریم هیچ خادمی را از خدمتگزاری محروم کنیم. اما مسئولین اجرایی باید مسئولینی باشند که به رأی مردم در بیست و چهارم خرداد 1392 معتقد باشند. اگر کسی به رأی مردم اعتقاد ندارد میتواند در کشور کار و فعالیت کند اما نمیتواند مدیر سطح بالایی در کشور باشد. مردم قبول نمیکنند مردم نظرشان را گفتهاند. به سوابق افراد کاری ندارم، به وابستگی سیاسی و جناحی افراد کاری ندارم، اما مسئولین باید به رأی مردم اعتقاد داشته باشند و اگر کسی بیست و چهارم خرداد 1392 و رأی مردم را قبول ندارد در سمت دیگری خدمت کند، سمت که زیاد است؛ ان أرض الله واسعه، برود در مکان و پست دیگری خدمت کند. اما اگر بخواهد مسئول رده بالای کشور باشد، قابل قبول نیست. مردم این را نمیپذیرند، چون همة ما بار بسیار سنگینی را بر دوش گرفتهایم.
وقتی فردی مسئولیتی را به عهده میگیرد در برابر خداوند و ملت بار امانت سنگینی بر دوش میگیرد و باید این بار امانت را به مقصد برسانیم. باید به وعدهای که به مردم داده‌ایم وفا کنیم. اگر خدای ناکرده مسئولین اجرایی کشور در مسیر خواست و مطالبة مردم و وعدة دولت یازدهم، سستی در کار به وجود بیاورند اولین ضربه مهم به اعتماد عمومی و سرمایة اجتماعی وارد می‌شود، و بزرگترین سرمایة ما، سرمایة اجتماعی است. امید ما در سایة سرمایة اجتماعی به وجود میآید و ادامه پیدا می‌کند و تدبیر ما برای تقویت سرمایة اجتماعی است. اگر مردم در کنار دولت دست به دست هم دهند میتوانیم از همة مشکلات عبور کنیم.
البته مشکلات فراوانی پیش رو داریم. رشد مثبت 2 یا 3درصد چیزی نیست که قابل قبول باشد، ما فعلاً دنبال این هستیم که چاله‌هایی را که قبلاً به وجود آمده هموار کنیم. باید به نقطهای برسیم که زمین هموار باشد و این ماشین سرعت بگیرد. باید جبران کنیم. آن روزی که زمین هموار می‌شود، دیگر کسی از ما نمیپذیرد که چرا سرعت ما کم است. اکنون استدلال روشنی داریم و میگوییم رشد منهای نه (9-) بوده و ما به مثبت 2 تا 3 رساندهایم. بعد که به زمین هموار رسیدیم، بهانه‌ای نداریم؛ که البته میگویم زمین هموار کجاست؛ وقتی است که رونق اقتصاد آغاز شد و امروز قدمهای اولیة این رونق آغاز شده و باید سرعت بگیرد.
سیاست خارجی
زمانی است که روابط خارجی ما به نقطهای که ما به مردم وعده دادیم و گفتیم تعامل سازنده با جهان رسید. از طرف ما این کار صددرصد شروع شده منتها باید شرایطی فراهم کنیم که جهان هم همین حرکت را به سمت ما داشته باشد و این کار شدنی است. یک نمونهاش مذاکرات هستهای است که در چارچوب منافع و عزت این ملت قدم به قدم داریم به پیش میرویم. ترکیب این دفعه هیئت نشان از ارادة قاطع ملت ایران برای تعامل سازنده با جهان دارد. ملت ایران از سربازان و مجاهدان خط مقدمش، سربازان خط دیپلماسی - که من همین جا از زحمات شبانهروزی آنها سپاسگزاری و تشکر میکنم - هم حمایت می‌کند و هم به بیانی تشکر می‌کند.
البته یک اقلیت اندک را همیشه داریم و نباید نگران باشیم، به هر حال در این کشور دموکراسی و آزادی وجود دارد. نظرات بیان می‌شود، نظرات همه یکسان نیست و بنا هم نیست در کشور همه چیز را با صددرصد افکار اداره کنیم. ما باید با اکثریت قاطع قابل قبول اداره کنیم. ما در زمینة هستهای از ابتدا تاکنون هرچه نظرسنجی داشتیم حمایت مردم بیش از 80درصد بوده و این مهم است. دولت در مسیری حرکت می‌کند که اکثریت قاطع مردم از این مسیر و از این راه حمایت میکنند.
کار ما فقط اقتصاد و سیاست خارجی نیست. سیاست داخلی برای ما بسیار اهمیت دارد. ما باید به نقطة وحدت و اتحاد بیشتر در جامعه برسیم و نگذاریم در جامعة ما انشقاق به وجود بیاید. فاصلهها را کم کنیم.
از وعدههای دیگری که این دولت از روز اول به مردم داده این است که این دولت، دولت آشتی است. میخواهد گروه‌ها، جناحها و افکار را به هم نزدیک کند. بنابراین حرکت ما باید به سمت اجرای برنامهای باشد که به مردم وعده داده‌ایم و مردم با رأی خودشان مصوب کردهاند.
برای پیشرفت، حرکت به جلو، دستیابی به اقتصاد مقاومتی و در زمینة روابط با دیگران باید چه کنیم؟ اینکه بعضیها فکر میکنند کشوری میتواند بدون رابطه با بیرون به رشد و توسعه برسد، حتماً اشتباه میکنند. می‌شود زندگی بخور و نمیر داشت و مردم بتوانند زندگی کنند. می‌شود از جیب مردم هم برداشت کرد. رشد منفی هم یعنی همین کاهش ثروت مردم. می‌شود 9درصد ثروت مردم را کاهش داد، اما چقدر؟ آیا می‌شود بیشتر کرد، 10درصد یا 15درصد و مدام از جیب مردم برداریم؟ اگر می‌خواهیم زندگیای داشته باشیم که بگوییم الحمدلله شب نان و پنیر هست، بله! پس همه گونه می‌شود کشور را اداره کرد. اما می‌خواهیم به رشد برسیم و آن هم نه رشد 2درصد و 3درصد بلکه رشد قابل قبول 4درصد، 5درصد. در برنامة چشم‌انداز بیست ساله بنا بود رشد ما حداقل 8درصد باشد، کو؟! اکنون مقایسه کنید با قبل از منهای 9درصد که حالا 5/4 شده، اینها را ترکیب کنیم و ببینیم چه رقمی خواهد شد؟ در کل 3 یا 5/3درصد خواهد بود، 5/2درصد رشد در 10 سالة اول چشم‌انداز! آیا دنبال این بودیم که در 10 سال اول سند چشم‌انداز رشد 5/2درصد را به دست بیاوریم؟
شما میدانید در هر برنامهای نیمة نخست شتاب بیشتری دارد و در نیمة دوم دوران جوانی برنامه تمام شده است. اما در عین حال این مردم در صحنه هستند. امروز باید با عمل و برنامه پیش برویم. طبق قانون اساسی برنامه به عهدة رئیس جمهور و اجرا به عهدة همة مجریان است. طبق قانون اساسی مسئول برنامه و خطمشی اجرایی شخص رئیسجمهور است که با مشورت با وزیران کار را پیش میبرد. اجرا هم به عهدة مجریان است و شما مسئولیت سنگینی در داخل یا خارج کشور به عهده دارید برای اینکه این مسیر را ادامه داده و به مقصد برسانید.
اگر رشد و توسعه و رابطه با جهان را می‌خواهیم، از آن دیرباز از زمان جادة ابریشم هرچه از تاریخ به یاد داریم، یکی از راه‌های توسعة کشورها تجارت آن هم تجارت بینالمللی بوده است، حتی در دوران قبل از اسلام هم اگر مکه حرکتی داشت به این خاطر بود که در آن ایام زیارت و حج - که به نحوی در جاهای دیگر هم خانة خدا مورد احترام بود - بازاری بود که از همة کشورها و مناطق اطراف میآمدند و آن بازار و تجارت بود آن منطقه را رشد داده بود. البته تجارت به زبان قدیم، چون امروز بحث تجارت نیست بلکه بحث اقتصاد، سرمایهگذاری، همکاری در دانش و علم و فناوری، روابط فرهنگی، منطقهای و بین المللی است.
امکان ندارد کشوری در انزوا به توسعة قابل قبول برسد. کسی نمیتواند ما را منزوی کند، اما بدون تدبیر ممکن است خودمان، خودمان را منزوی کنیم. اگر ما متحد باشیم و با تدبیر کار را جلو ببریم، هیچ قدرتی قادر نیست ما را منزوی کند.
ما در دنیا جایگاهی داریم و ایران به لحاظ جغرافیایی کشوری است که قلب منطقه و به یک معنا قلب جهان است و جایگاه ژئوپولتیک و ژئواستراتژیک دارد. الان مگر بخش بزرگی از خطوط فیبر نوری که شرق را به غرب اتصال میدهد از کشور ما عبور نمیکند؟ اگر کمی شرایط را آماده کنیم بهترین مسیر برای خط هوایی، فضای ایران است. از نظر راه و راه آهن ایران جایگاه خاصی دارد و میتواند به راحتی آسیا را به مدیترانه، اروپا و غرب متصل کند. ما با افتتاح خط آهن اینچه برون در واقع چین را به ایران و خلیج فارس متصل کردیم و با راه آهنی که از چابهار به سمت زاهدان شروع کرده‌ایم که در نهایت به راه آهن سراسری متصل می‌شود، داریم دنیا را به دریای عمان متصل میکنیم. در واقع ما از طریق چابهار در دهانة اقیانوس هند قرار داریم.
پس ایران جایگاه بسیار مهمی در توسعه دارد. ایران در تاریخ خود ثابت کرده که قصد تعرض به هیچ کشوری را ندارد و توسعة ایران به ضرر هیچ کشوری، چه همسایه و چه غیرهمسایه، نخواهد بود. رشد علمی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی ما نیز چنین است، همان‌طور که در طول تاریخ این گونه بوده است.ایران از دیرباز در تجارت به دنیا کمک کرده و در مسیر تجارت جهانی بوده است.
ایران از لحاظ علمی در قرون سابق یکی از مراکز بزرگ علمی دنیا بوده است. البته ایران در گذشته وسیع‌تر و بزرگ‌تر از ایران سیاسی امروز بود. من چندی پیش در یکی از کتابخانههای حیدرآباد هند دیدم که حدود 25 هزار نسخة خطی در آنجا وجود دارد که اکثر آنها به زبان فارسی است و اگر عربی است، دانشمندان ایرانی آنها را نوشتهاند. ایران خدمات بزرگی کرده است. بزرگترین دانشمندان ریاضی، طب، فیزیک، شیمی و جبر در تاریخ، ایرانی بوده‌اند.
ایران همیشه به همه خیر و برکت رسانده و به هیچ کشوری ضرر نرسانده است. دویست سال است که ایران علیه هیچ کشوری جنگی را آغاز نکرده است. بعد از پیروزی انقلاب هم ما به تجاوزات دیگران پاسخ دادیم و دفاع کردیم. هیچ وقت به کسی تجاوز نکرده‌ایم.
روابط خوب با همسایگان ، اولویت ایران در
سیاست خارجی
بیتردید اولین قدم در سیاست خارجی ما روابط خوب با همسایگان است که هم از لحاظ امنیت ملی و هم از لحاظ فرهنگی برای ما بسیار مهم است. شما میدانید بسیاری از این کشورها از لحاظ فرهنگی از دیرباز با ما پیوند دارند، کشورهای شمالی، شرقی و حتی برخی کشورهای غربی، عراق، افغانستان و پاکستان و همة کشورهای آسیای مرکزی و قفقاز. ما با همسایگان خود شرایط ویژهای داریم و بسیاری از امور اقتصادی، اجتماعی و سیاسی وجود دارد که بدون حضور همسایگان انجام آنها امکانپذیر نیست. در جاده و راه آهن، خط هوایی، فیبر نوری و بنادر و کشتیرانی گاهی اوقات بدون همسایه اصلاً نمی‌شود کاری انجام داد.
ارتباط ما با دنیا از طریق همسایه است. ما هیچ وقت دنبال منفعت یک طرفه نیستیم. این بازی برد – برد که میگوییم فقط در مسئلة هستهای نیست، می‌خواهیم روابط ما در جهان برد – برد باشد. نمیخواهیم سر هیچ کس کلاه بگذاریم و در عین حال سلطة هیچ کشوری را نمیپذیریم و نخواهیم گذاشت کسی هم کلاه سرمان بگذارد. این ملت روابطی را با کشورهای دیگر و همسایگان خود میخواهد که به نفع دو ملت باشد. ما نمیخواهیم رابطه‌ای با عراق داشته باشیم که به نفع ایران باشد، بلکه می‌خواهیم به نفع ایران و عراق باشد یا به نفع ایران و ترکیه و کشورهای شمالی و شرقی و جنوبی ما باشد. ما می‌خواهیم به نفع هر دو باشد.
اگر ما توریسم و گردشگری را تقویت کنیم و رابطة توریستی دوطرفه داشته باشیم، این به نفع هر دو نیست؟ الان ایران و عراق اینگونه است. چقدر زائر یا تاجر و گردشگر از دو کشور میآیند و میروند و مگر این به نفع دو کشور نیست؟ مگر روابط ما با عربستان و رفت و آمد زائرین دو کشور به نفع هر دو طرف نیست؟ در مورد همة کشورها همین‌گونه است.
ما می‌خواهیم گردشگری را توسعه بدهیم و مردم ما فرهنگ همسایگان خود را بهتر ببینند و معرفی کنند. این به نفع ماست و ما به دنبال نفع دوطرفه هستیم. در یک بخش این مسئولیت بر دوش دولتهاست یعنی دولت مرکزی، و یک بخشی هم به دوش استانداران و استان‌های مجاور و مرزی هست. مخصوصاً استانداران استانهایی که در مرز هستند. البته خیلی از استان‌های مرکزی هم با کشورهای همسایه رابطه دارند. ولی رابطة استان‌های مرزی ما سادهتر، بهتر، آسانتر و مهمتر است. ما باید کاری بکنیم که استان مرزی ما باعث توسعة استان مرزی کشور همسایه شود و کشور همسایه هم طوری عمل کند که استان مرزی‌اش باعث توسعة استان مرزی ما بشود. باید طوری در همسایگان ایجاد اعتماد کنیم که بدانند همة برنامههای ما به نفع آنهاست و واقعاً هم جمهوری اسلامی ایران قصدی جز این ندارد، آنها نیز همین گونه رفتار خواهند کرد. این رفتار متقابل است.
بحمدالله در دولت یازدهم روابط ما با بسیاری از کشورهای همسایه خیلی نزدیکتر، صمیمیتر و در سطحی بالاتر نسبت به دو سال قبل قرار دارد و می‌خواهیم این روابط را بیشتر توسعه بدهیم. با عراق، ترکیه، همة کشورهای شمالی، روسیه و ترکمنستان این گونه است. با همة کشورها هم واردات و هم صادرات حتی در بخش نفت و گاز داریم. مگر در گاز این کار را نمیکنیم؟ ما هم گاز را صادر میکنیم و هم وارد میکنیم. در روابطی که برای حمل و نقل داریم مگر این گونه نیست؟ کامیون آنها به کشور ما میآید و کامیون ما هم به کشور آنها میرود. روابطمان با تمام این کشورها باید صمیمی باشد. اطلاعات، سرویسهای امنیتی، نیروی انتظامی و نیروی مرزبانی ما باید کاملاً همکاری کنند. مبنا و پیام این دولت به کشورهای همسایه این است: ما توسعة روابط در تمام ابعاد را خواستار هستیم. می‌خواهیم در همة زمینه‌ها چه در زمینة فرهنگی و چه در زمینة اجتماعی روابط خود را توسعه دهیم.
الحمدلله امروز در زمینة سلامت و پزشکی به راحتی میتوانیم به کشورهای همجوار خود خدمت کنیم. الان بسیاری از ایرانیها از کشورهای همجوار حتی اروپا و امریکا و نیز غیرایرانیها برای عمل جراحی به اینجا میآیند. این نشان میدهد که ما شرایط بسیار مناسبی در بخش پزشکی و سایر علوم داریم. ما میتوانیم از لحاظ علمی از دیگران استفاده کنیم و به آنها استفاده برسانیم و این کار عمدتاً به عهدة استانداران مرزی و سفرای محترم ما در کشورهای همجوار است.
این جلسه جمع میمون و مبارکی است برای این ،که همة بخشهای دولت به هم کمک کنند و برای رسیدن به یک رابطة صمیمی و مطلوب نسبت به برخی از کشورهای همسایه رابطة راهبردی داشته باشیم. من الان نمیخواهم به تفصیل بگویم، ولی با برخی از کشورها در مسیر ارتباط راهبردی هستیم. با برخی از کشورها در مسیر ارتباط نزدیکتر و در سطح بالاتر هستیم. یکی دو کشور هم هستند که باید به سمت اعتمادسازی بیشتر و حل مسائل فیمابین احتمالی برویم تا بتوانیم روابط را به نقطة مطلوب برسانیم و این کار قطعاً با حرکت همة ما و ایجاد اعتماد با کشورهای همسایه امکانپذیر خواهد بود. هم سفرای ما و هم استانداران بخصوص استانداران مرزی باید این مسئولیت سنگین را حس کنند.
و نکتة آخر اینکه هم برای توسعة استان‌ها به خصوص استان‌های مرزی و هم برای روابط با کشورهای همسایه، از نخبگان محلی استفاده کنیم. این طور نیست که دولت عالم به علوم اولین و آخرین باشد. علم و تجربة ما محدود است. حتماً استاندارها باید با نخبگان استان خود در ارتباط مستقیم باشند. در اتاق استاندار باید به روی نخبه، استاد دانشگاه و البته همة مردم به ویژه نخبگان باز باشد، از آنها بهره بگیرد، استفاده کند، نقدپذیر باشد، انتقاد آنها را بپذیرد و استقبال کند.
سفرای ما در کشورها هم باید با صاحب‌نظران و نخبگان آن کشور در تماس باشند. وظیفة سفیر ما این نیست که فقط با دولت در تماس باشد بلکه باید با نخبگان دانشگاهها و مراکز علمی در تماس باشد و از آنها استفاده کند.
آقای وزیر کشور! با استاندارها مشورت کنید، آنجایی که میتوانیم کار را به آنها واگذار کنیم، هر کاری که میتوانیم از مرکز جدا کنیم و در اختیار استاندارها قرار دهیم، حتماً این کار را بکنیم، این به نفع ماست. خیلی از کارها باید در مرکز انجام بگیرد اما کاری که در استان میتواند انجام بگیرد به جای این که در عرض یک هفته انجام شود در مدت سه هفته یا چهار هفته و گاهی چند ماه در مرکز انجام می‌شود. پس چرا این کار را نکنیم؟ اگر دولت باید در این مورد مصوبه‌ای تصویب کنند، بیاورید تصویب کنیم. اگر قانون باید جایی اصلاح بشود بیاورید بصورت لایحه تقدیم مجلس بکنیم. هرچه استان‌ها بتوانند روی پای خودشان بایستند و وابسته به مرکز در تصمیمگیریها نباشند [بهتر است.] در تصمیمسازی دستشان باز است ولی در تصمیمگیری هم باید این گونه باشد و این حتماً به نفع کشور خواهد بود و گفت: و اهل البیت ادری بما فی البیت، آن که در استان است بهتر از ما منفعت استان خودش را میفهمد، پس بگذاریم آنها با نخبگان و صاحب نظران استان مشورت کنند، مخصوصاً اینکه سازمان مدیریت احیاء شده و باید این سازمان در هر استان با استاندار و مسئولین استانی فکر کنند و برنامهریزی کنند و تا جایی که امکانپذیر است بتوانیم کار را به آنها واگذار کنیم و همان‌طور که رهبر انقلاب تأکید کردند. علیکم بالبخش الخصوصی.
در اقتصاد، فرهنگ و مسائل اجتماعی هر کاری را که شدنی است به بخش خصوصی و مردم واگذار کنیم و خسّت به خرج ندهیم. همة دولتها آمدند و گفتند می‌خواهیم کار را به مردم واگذار کنیم، اما نشد و بعضی از مسئولین اجرایی دودستی آن را چسبیده‌اند. کمی این انگشتان را باز کنید، بگذارید بخش خصوصی کار خودش را انجام بدهد، کار را به آنها واگذار کنید، اتاقهای بازرگانی استان‌تان را فعالتر کنید، با آنها در تماس باشید و برخی کارها را به آنها واگذار کنید. در این جمع از اتاق بازرگانی هم حضور دارند. باید کار را به مردم واگذار کنیم. شما کار را به بخش خصوصی واگذار کنید و مرکز هم کار را به شما واگذار می‌کند؛ یعنی در دو طرف این کار را بکنیم. حتماً به نفع ماست و کشور میتواند سریع‌تر به رشد و توسعه برسد.
سال آینده سال بسیار حساسی از جهات مختلف مخصوصاً از لحاظ سیاسی است. شما باید دو انتخابات مهم و ملی در سراسر کشور برگزار کنید. انتخابات مجلس شورای اسلامی و خبرگان رهبری. ان‌شاءالله به احسن وجه هم امور سیاسی، هم امور اجتماعی و امور فرهنگی ما به خوبی انجام بگیرند. البته این نکته هم مغفول ما نیست که رشد و توسعة ما در سایة امنیت بهتر است و امنیت بهتر هم با نیروهای مسلح و نیروهای امنیتی و هماهنگی و همفکری شما خواهد بود که خود به خود رئیس شورای تأمین استان‌ها هم هستید و نیز همکاری‌تان را با سایر قوا (قوة مقننه و قوة قضائیه) بیشتر بکنید تا ان‌شاءالله بتوانیم به نقطهای برسیم که مورد انتظار مردم ماست و رضایت خداوند هم در آن خواهد بود.
والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته