سکوت مسئولان و مدیران معدن آزادشهر در خصوص حادثه اخیر/ اقدامات دولت یازدهم برای احیای دریاچه ارومیه / دریاچه ارومیه، چشم زیبای ایران/ نارضایتی از راه‌اندازی 441 بنگاه اقتصادی و اشتغال 18 هزار جوان/ بی‌تفاوتی دولت قبل نسبت به اشتغال جوانان و سکوت رسانه‌ها/ بیکاری 860 هزار زن در دولت گذشته/ دم زدن مخالفان آزادی از آزادی بیان!/ کسادی بازار کاسبان تحریم/ ترویج صادرات به جای کوله‌باری/ خودکفایی کشور در گندم در دولت یازدهم/ پرهیز دولت از ادعا، فریب و خیال بافی/ برگزاری کرسی زبان ترکی در ارومیه و کرسی زبان کردی در سنندج/ احداث راه‌آهن بین شهری ارومیه ـ تبریز/ برنامه‌های دولت برای ورزش/ ارتباط با دنیا خواست مردم ایران / انتخابات 29 اردیبهشت
بسم الله الرحمن الرحیم
الحمدلله رب العالمین و صلی الله علی سیدنا و نبینا محمد و آله الطیبین الطاهرین و صحبه المنتجبین
ارومیه قهرمان، آذربایجان عزیز، یاشاسین آذربایجان، یاشاسین ایران، بژی ایران.
این همه شور و هیجان امروز از مردم عزیز آذربایجان غربی، ارومیه قهرمان، مهاباد عزیز، میاندوآب، بوکان، نقده، پیرانشهر، سلماس، سردشت، خوی، شاهین دژ، ماکو، اشنویه، چالدران، شوط ، تکاب، چایپاره، همه جای این استان، همه روستاها، همه مردان، همه زنان.
من فقط به شما یک نکته بگویم و آن اینکه قبل از آنکه به آذربایجان غربی و ارومیه بیاییم، رفتم تا سری به وضع معدنچیان عزیزمان در آزادشهر بزنم. همدلی ملت ایران، غمخواری همه مردم نسبت به هم، عشق و برادری و محبت در سراسر ایران عزیز، فقط یک نکته بگویم: این معدن در اختیار یک بخش خصوصی و مدیریت آن عمدتاً در اختیار یک نهاد بوده است و باید پاسخگوی مردم باشند، ما با همه توان در کنار مردم، کارگران، معدنچیان و خانواده‌های عزیز از دست داده خواهیم بود، اما آنها که مسئول این معدن بودند. چرا مهر سکوت بر لب زده‌اند؟
مردم عزیز اورمیه! دیدن دریاچه ارومیه برای من و همه شرم آور است. من چهار سال پیش به شما مردم ارومیه قول دادم و گفتم: "اگر رئیس جمهور شوم، اولین موضوعی که در دولتم مطرح خواهم کرد، دریاچه ارومیه است". یادتان هست، آن روز شما از اشک چشم خود یاد کردید. یادتان هست، آن روز غم سراسر غرب ایران را برای خشک شدن دریاچه ارومیه قرار گرفته بود، اما امروز همه ما شادمان و خوشحالیم که دریاچه ارومیه را تثبیت کردیم.
مردم آذربایجان! مردم غرب ایران! سراسر ایران زمین! بدانید، در هشت سال قبل از این دولت آب دریاچه ارومیه سه متر و ده سانت پایین آمد و اگر اقدامات این دولت نبود، امروز شما یک کویر خشک را در اینجا شاهد بودید.
جوانان قهرمان! زنان و مردان! سر ایران، آذربایجان است و چشم زیبایی ایران دریاچه ارومیه است. می‌خواستند این چشم زیبای آبی را در این بدن نبینند، اما امروز ما شاهد آن هستیم که امواج دریاچه حیات خود را فریاد می‌زند.
مردم عزیز و بزرگوار! در طول این سه سال و نیم ، دو هزار میلیارد تومان برای دریاچه ارومیه صرف شده است و بعد هم ادامه خواهیم داد. دریاچه ارومیه باز هم جاذبه گردشگری خود را احیا خواهد کرد. من چرا از ارومیه سخن گفتم؟ برای اینکه به شما بگویم ما اگر وعده‌ای به شما دادیم، به آن وعده عمل خواهیم کرد.
امروز به شما مردم ارومیه و آذربایجان غربی می‌گویم که در این استان هر روز اوضاع زندگی و کسب و کار برای جوانان آماده تر خواهد شد.
من از اینکه در سال 1395، 441 بنگاه اقتصادی راه اندازی شده، هنوز راضی نیستم. از اینکه 18 هزار جوان در سال گذشته مشغول به کار شدند، راضی نیستم. باید جوان بیکار در این سرزمین باقی نماند. اما کسانی می‌توانند از شغل حرف بزنند که کارنامه اشتغال خود را به مردم نشان دهند.
عزیزان من! بدانید در ستادهای آنها افرادی هستند که هشت سال قبل کشور در اختیار آنها بود و دیدید با جوان‌های ما و اشتغال این کشور چه کار کردند! هشت سال شغلی برای این سرزمین نبود. برخی از رسانه‌ها در آن هشت سال سکوت کردند و از بیکاری جوان‌ها سخن نگفتند. حالا که سال گذشته 650 هزار شغل ایجاد شد و سال قبل از آن650 هزار شغل درست شد، امروز دم از بیکاری می‌زنند و می‌گویند باید مالیات بدهیم، اما کسی نمی‌پرسد که : " آنجا که شما مدیریت می‌کنید، آیا تاکنون مالیات داده اید؟" بدانید که ما برای اشتغال زنان گفتیم و عمل کردیم.
جوانان! زنان عزیز! مردان غیور ! بدانید در هشت سال قبل از این دولت، 860 هزار زن بیکار شد. 860 هزار زن در طول هشت سال بیکار شدند. در طول این سه سال و نیم 750 هزار بانو مشغول به کار شدند. دولت و شخصی می‌تواند از اشتغال زنان سخن بگوید که در مقام عمل برای 750 هزار زن اشتغال ایجاد کرده باشد.
از آزادی بیان و انتقاد سخن می‌گویند، یا للعجب! آنها که زبان‌ها را بریدند و دهان‌ها را دوختند. در طول سال‌های گذشته، آنچه از شما صادر شد، کلمۀ ممنوعیت بود؛ ممنوعیت قلم، ممنوعیت تصویر. شما لطفاً از آزادی دم نزنید که آزادی خجالت می‌کشد. شما از انتقاد دم نزنید. شما در نهادی کار می‌کنید که هیچ کس جرئت نمی‌کند از آن نهاد حتی یک بار انتفاد کند. دولتی می‌تواند از انتقاد سخن بگوید که امروز می‌بینیم حتی تخریب را به نام انتقاد در این کشور رقم می‌زنند، اما جوانان عزیز ما، غیور مردان ما، غیور زنان ما با آگاهی در برابر سیاه نمایی آنها ایستاده اند.
نگرانید؟ ناراحتید؟ از اینکه در این چهار سال کاسبی شما کاسبانِ تحریم کساد شده، ناراحتید؟ می‌خواهید ما را به چهار سال قبل برگردانید؟ ما عقب نشینی نمی‌کنیم. ما راهمان را انتخاب کرده ایم: راه ما آزادی است، راه ما آزادی است ،راه ما آزادی است. باز هم می‌خواهید تحریم و حصر را به ایران برگردانید؟ ما مخالف تحریم هستیم، ما مخالف حصر ایرانیم. ما می‌خواهیم با دنیا زندگی مسالمت آمیز داشته باشیم. ما نمی‌خواهیم جوان کرد و ترک مان در سر مرز کوله بری کند. ما می‌خواهیم به جای کوله بری صادرات را بنشانیم.
ما استان‌های مرزی را استان‌های صادرات ایران عزیز قرار خواهیم داد. کسی می‌تواند از صادرات سخن بگوید که کشور را در زمینه گندم خودکفا کرده باشد. چهار سال پیش در این کشور ما نیازمند بودیم شش میلیون تن گندم برای نان مردم از خارج وارد کنیم، اما امروز ما آماده‌ایم سه میلیون تن گندم را صادر کنیم. شما سفره‌ای را برای ما می‌خواهید که گندمش از بیگانه باشد. ما سفره‌ای می‌خواهیم که گندم ما از دسترنج کشاورزان ما باشد.
شما از محرومیت و از بازنشستگان دم می‌زنید، لطفاً اعلام کنید، در آن نهادهایی که شما هستید، بازنشسته‌های شما چقدر می‌گیرند؟ دولت یازدهم در طول این چهار سال چه مقدار حقوق بازنشستگان را بالا برده است؟ ما دولت ادعا نیستیم، ما دولت خیال بافی نیستم. ما دولت فریب نیستیم. ما می‌خواهیم راهی که در خرداد 92 به هم وعده دادیم، دست به دست هم دادیم، راهی را که برگزیدیم و انتخاب کردیم، می‌خواهیم آن راه را تا قله ادامه دهیم.
عزیزان من! روز سرنوشت نزدیک است، 29 اردیبهشت روزی است که ما باید راه خود را به مردم مان و جهانیان اعلام کنیم، راه ما وحدت تمام اقوام ایرانی است. ما نمی‌خواهیم فارس و ترک باشد. ما نمی‌خواهیم ترک و کرد باشد. ما ایران متحد می‌خواهیم. همان طور که در سال 92 به شما وعده دادیم، کرسی زبان ترکی در دانشگاه ارومیه، کرسی زبان کردی در دانشگاه در سنندج [برپا خواهیم کرد.]
ما اهل فریب نیستیم، اگر سخنی گفتیم، آن سخن را ادامه می‌دهیم. ملت ما می‌خواهد متحد باشد. ما ملت صد در صدی می‌خواهیم. آنهایی که می‌خواهند بین ما تفرقه بیندازند و فاصله ایجاد کنند، ما یک بدن واحد، یک روح واحد، یک مشت گره کرده در برابر بدخواهان هستیم. امروز روز تصمیم همۀ ماست.
جوانان عزیز! مردم غیور آذربایجان! من در سال1392 گفتم: دریاچه ارومیه را احیا می‌کنم. و پای قولم ایستادم. امروز هم به شما می‌گویم: راه آهن بین شهری ارومیه و تبریز را ایجاد خواهیم کرد. من به شما غیور مردان و زنان با عفت اعلام می‌کنم: راه و مسیر نشاط جوانان را آغاز می‌کنیم. من به شما اعلام می‌کنم، به سازمان اداری و استخدامی ابلاغ کرده‌ام: به زودی سازمان ملی جوانان را تأسیس می‌کنیم.
ما به ورزش کشور، به قهرمانان کشور، همان طور که ورزش همگانی را در چهار سال به دو برابر رساندیم، در ورزش قهرمانی باز هم قهرمانان را بالای سکو خواهیم فرستاد. زنان قهرمان ما، مردان قهرمان ما، پارالمپیک ها، عزیزان من، رحمان ها! ما راه نشاط را برای جوانان مان ادامه می‌دهیم.
یک نکته ، خواهش می‌کنم توجه کنیم. همه مردان و زنان، همه ارومیه و ایران ! بدانید آنهایی که امروز آمده اند و می‌خواهند قدرت را در دست بگیرند، در طول چهار سال خواستند پهن باندها را در این کشور ممانعت کنند و شبکه‌ها را فیلتر کنند. امروز صدهزار اشتغال در سایه فناوری اطلاعات ما برای جوان‌های ما ایجاد شده است. می‌خواهند ما را در رسانه‌ای که خودشان ساخته اند، منحصر کنند.
ما می‌خواهیم با دنیا در رابطه باشیم. ما می‌خواهیم با حفظ هویت، فرهنگ، ایرانیت، دین و اعتقادات مان با دنیا در ارتباط باشیم. ما می‌خواهیم جهان و منطقه را برای صادرات کالاهای ایرانی آماده کنیم. ما می‌خواهیم در این سرزمین مسلمان، مسیحی، ترک، کرد و ارمنی، همه در کنار هم همزیستی مسالمت آمیز داشته باشند.
جمله آخرم؛ جوانان عزیز! زنان و مردان! روز سرنوشت پیش روی ماست، نگذاریم تعالی، آزادی، رفاه، حرکت، نشاط، امنیت و آرامشی که شما مردم در طول این چهار سال برای کشور عزیزمان ایران، آفریدید و به وجود آوردید، از دست شما بگیرند. راهش کنار صندوق رأی در 29 اردیبهشت [است]. دوباره ایران، اسلام، دوباره امید و دوباره اعتدال. زنده باد آذربایجان، زنده باد ایران.