در ابتدای هفته جاری دولت اعلام کرد که مدارس در مناطق کم‌خطر کشور از 27 اردیبهشت‌ماه بازگشایی خواهند شد. شاید این تصمیم کمی عجیب به نظر رسد چرا که ستاد کرونا از ابتدا اعلام کرده بود که مدارس و دانشگاه‌ها آخرین مکان‌هایی هستند که بازگشایی خواهند شد. جامعه پزشکی به این تصمیم خوشبین نیست و برخی از مردم به خاطر نگرانی‌های ناشی از بیماری آمادگی روانی لازم برای فرستادن دانش‌آموزان خود به مدرسه را ندارند. اما به‌رغم این مخالفت‌ها موافقان بازگشایی مدارس استدلال‌های در خور توجهی در تأیید موضع خود دارند.

مسأله بازگشایی مدارس، یکی از بزرگ‌ترین و پیچیده‌ترین تصمیماتی است که دولت‌ها به‌موازات کاهش تعطیلی‌ها با آن مواجه شده‌اند.

در این یادداشت کوتاه تلاش شده است طرح‌واره یاددهی-یادگیری برای این منظور صورت‌بندی و پیشنهاد شود. این طرح‌واره پیشنهادی که با استفاده از امکانات شبکه اجتماعی در پیام‌رسان‌ها قابل‌اجراست، می‌تواند حدی از تعامل و جریان بازخورد را بین دانش‌آموزان و معلم ایجاد نماید؛ زیرا همان‌گونه که گفته شد، عنصر اصلی یادگیری جمعی که در کلاس درس رخ می‌دهد، همین تعامل و روابط است. این طرح‌واره یاددهی-یادگیری کاملاً انعطاف‌پذیر بوده و می‌تواند در دروس مختلف و پایه‌های مختلف مورداستفاده قرار گیرد.

نگاه و موضع مرکز در ورود به موضوعات مختلف، سیاستی است و نه سیاسی. تمایز امر سیاستی و امر سیاسی در این است که در اولی بیشتر قلمروی گفت‌وگو مبتنی بر دانش و معطوف به منفعت عمومی است و در دومی قلمروی رقابت مبتنی بر مصلحت و معطوف به قدرت. البته در تصمیم‌سازی معمولاً همة این مولفه‌ها نقش دارند و نمی‌توان نقش هیچ‌یک را نادیده گرفت، اما مهم است که اولویت با کدام باشد.

با حکم رئیس‌جمهور هیئت غیردولتی ویژه‌ای برای بررسی حادثه ساختمان پلاسکو و تدوین گزارش ملی در خصوص آن تشکیل شد. تشکیل چنین هیئت‌هایی در جهان مرسوم است، یکی از مهم‌ترین این هیئت‌ها برای بررسی حادثه نیروگاه اتمی فوکوشیما توسط مجلس ژاپن تشکیل شد. گزارش عملکرد این هیئت که اتفاقاً برای اولین بار در تاریخ ژاپن با ترکیبی غیردولتی تشکیل می‌شد، نمونه‌ای از عملکرد این گونه هیئت‌هاست و حاوی نکات مهمی برای هیئت ویژه بررسی حادثه پلاسکوست. از این‌رو خلاصه مدیریتی این گزارش که توسط مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست‌جمهوری ترجمه شده در اختیار عموم قرار می‌گیرد.