در مقاله حاضر، دو الگوی تأمین مالی نظام سلامت یعنی الگوی بوریجی و الگوی بیسمارکی مختصراً معرفی شده است. تفاوت اصلی الگوی بیسمارکی با الگوی بوریجی در اجباری بودن پرداخت حق بیمه برای کلیه شهروندان است.

سلامتی و اجرای سیاست‌های بهداشتی ره‌آوردی راهبردی در عرصه سیاسی یک کشور محسوب می‌شود. تأمین سلامتی، یک وظیفه‌ حاکمیتی تلقی می‌شود و سیاستمداران باید در حوزه سلامت مردم، بدون داشتن نگاهی سیاسی و سیاست‌زده در این حوزه فعالیت کنند. آنچه در اقتصاد مقاومتی و پیوند آن با حوزه بهداشت و درمان مشاهده می‌شود، ارج‌نهادن به نیروی داخلی و حمایت همه‌جانبه از تولیدات سلامتی و ارتقادهنده‌ بهداشت عمومی و همچنین زایندگی علم داخلی در این عرصه است.

تغذیه پیشگیرانه به‌عنوان بخشی از علم تغذیه عبارت است از پیشگیری از بیماری‌ها یا به تعویق‌انداختن شیوع آن‌ها و یا کاهش شدت بیماری و مشکلات مرتبط با آن‌ها از طریق مدیریت تغذیه‌ای. هدف اصلی تغذیه پیشگیرانه کمک به افراد برای داشتن زندگی طولانی و سالم است: یعنی رسیدن به پایان زندگی در سلامت کامل و یا حداقل در بهترین شرایط سلامتی ممکن به‌واسطه تغذیه صحیح.

بررسی نظام یارانه کالاها و خدمات کشورمان نشان می‌دهد که برخلاف بسیاری از کشورها، سهم عمده یارانه‌ها را «یارانه مصرفی» تشکیل می‌دهد. دولت‌های ایران تا بدانجا پیش رفتند که اکنون بیش از ۹۰ درصد هزینه‌های خرید گندم تا مرحله تحویل آرد به نانوایان را برعهده گرفته‌اند. به نظر می‌رسد مانع اصلی در اجرای برنامه هدفمندی غذا در ایران، نگرانی دولتمردان کشورمان از واکنش منفی مصرف‌کنندگان به‌ویژه مصرف‌کنندگان شهری از اجرای اصلاحات در برنامه یارانه غذا است. در چنین شرایطی، گروه‌های صاحب منافع در داخل و خارج نظام اداری نیز ابعاد این مسئله را بزرگ می‌کنند و بدان دامن می‌زنند.